تدوين يك مدل پوياي برنامه ريزي به منظور تخصيص منابع آب هاي سطحي و زيرزميني؛ مطالعه موردي: حوضه آبريز زاينده رود

با توجه به مسئله بحران آب و توزيع غير يكنواخت آن از لحاظ مكاني و زماني، استفاده تلفيقي بهينه از منابع آب هاي سطحي و زيرزميني و برداشت متعادل از دو منبع سطحي و زيرزميني، امري ضروري است. با توجه به توسعه مدل WEAP به عنوان ابزاري براي برنامه ريزي انعطاف پذير، جامع و شفاف در ارزيابي شرايط مختلف بلند مدت حوضه از اين مدل به منظور شبيه سازي منابع آب حوضه و توسعه سناريوهاي مختلف بهره برداري از منابع آب استفاده شده است. جهت شبيه سازي آبخوان هاي منطقه از مدل MODFLOW استفاده گرديد. در گام بعدي جهت در جهت ارزيابي اثرات سياست هاي تلفيقي آب هاي سطحي و زيرزميني، مدل MODFLOW در مدل WEAP فراخواني شده و بوسيله يك ارتباط پويا بين دو مدل، مدل WEAP-MODFLOW تشكيل شد. سپس اثر سناريوهاي مختلف مديريتي، بر ميزان تامين نيازهاي شرب، صنعت، كشاورزي و زيست محيطي منطقه و سطح ايستابي در آبخوان بررسي شده است. نتايج مدل تدوين شده نشان مي دهد كه در نظرگرفتن شرايطي از جمله مديريت مصرف از طريق اصلاح الگوي مصرف، اجراي طرحهاي توسعه و محدوديت توسعه كشاورزي امكان بهره مندي بلند مدت از آبخوان هاي محدوده به عنوان منبع مطمئن و مكمل آب سطحي و همچنين بهبود وضعيت آبخوان ها را در پي خواهد داشت.