اثر تغيير اقليم بر جريانات كم آبي (مطالعه موردي: سپيددشت سزار)

جريان كم آبی يكی از پارامترهای بسيار تأثيرگذار هيدرولوژيكی بر وضعيت اكوسيستمهای آبی، توليد نيروی برق آبی، مديريت - مخازن و صنعت است. لذا ضروری است تغييرات اين پارامتر در دوره های آتی تحت عوامل مؤثر از جمله تغيير اقليم مورد بررسی قرار گيرد. در اين راستا تأثير تغيير اقليم بر جريانهای كم آبی حوضه آبريز سپيد دشت سزار در اين تحقيق مورد ارزيابی قرار گرفت. در ابتدا توانائی مدل بارش رواناب - IHACRES برای شبيه سازی جريان كم آبی اين حوضه مورد ارزيابی قرار گرفت. پس از واسنجی و صحت- سنجی مدل مشاهده شد كه مدل توانايی خوبی در شبيه سازی ميانگين جريان روزانه (R2-log>0.7) ، همچنين جريان كم آبی (R2-inv>0.6) دارد. علاوه بر اين، توانائی مدل در برابر شاخص های كم آبی )شامل Q95 ، AM7Q با دوره برگشت های مختلف و Qdef S ( نيز مورد ارزيابی قرار گرفت. در ادامه از خروجی های دما و بارش 10 مدل گردش عمومی جو تحت سناريوی انتشار A2 ، به منظور بررسی تأثير تغيير اقليم طی دوره 2044 - 2015 ميلادی استفاده شد. مدل LARS-WG برای ريز مقياس نمايی خروجی اين 10 مدل به كار گرفته شد. در نهايت مقادير ريزمقياس شده دما و بارش منطقه به مدل بارش رواناب - IHACRES معرفی و جريان كم آبی در آينده بر اساس شاخص های كم آبی مورد ارزيابی قرار گرفت. تغييرات دو شاخص Q95 و AM7Q در دوره آتی نسبت به گذشته، بر اساس ميانه نتايج 10 مدل AOGCM كاهشی بود ) Q95 40 درصد و - AM7Q برای دوره بازگشت های مختلف از 52 درصد تا - 79 درصد(. همچنين شاخص - QdefS تغييرات افزايشی نشان داد ) 30 درصد بر مبنای ميانه نتايج مدلهای AOGCM (. هر سه شاخص نتايج همديگر را تاييد مینمايند و نشان میدهند كه تغيير اقليم مورد انتظار در آينده، تا حد زيادی جريان كم آبی را تحت تأثير قرار میدهد.