عامل ارتباط در شناسايي قانون حاكم بر قراردادهاي اموال فكري

The Connecting Factor in Determination of Law Applicable to Intellectual Property Contracts

چكيده جهاني‌شدن خصوصاً در بخش سرمايه و دارايي، همه عرصه‌هاي دانش حقوق را تحت تاثير قرار داده است. حركت به سمت قراردادهاي خصوصي در روابط فراسرزميني و تنظيم حجم زيادي از قراردادهاي نمونه و استاندارد در روابط افراد تا حدي شاخه حقوق بين‌الملل خصوصي را به حاشيه رانده است. اما حقيقت اين است كه بدون درنظرگرفتن خطوط اصلي اين شاخه از دانش حقوق نميتوان به توافقي راهگشا دست يافت كه همه اختلاف‌ها را پوشش دهد. به‌اضافه يك قرارداد هرگز نميتواند همه جنبه‌هاي اختلاف را پيش‌بيني كند و در برخي موارد نظام‌هاي حقوقي با وضع قوانين آمره در موضوع، جلوي توافق را سد ميكنند. تعيين قانون حاكم در اموال و مالكيت‌هاي معنوي به‌واسطه برخي ويژگي‌هاي ذاتي و برخي كنوانسيون‌هاي مربوط، دشواري‌هايي را ايجاد ميكند. اين پژوهش درصدد است به عامل ارتباط با درنظرگرفتن ويژگي‌هاي اموال و مالكيت معنوي، در حوزه قراردادهاي مربوط به اين اموال، نگاهي موشكافانه داشته باشد.

Abstract Globalization, especially in the capital and assets sections, has affected all fields of the law. Moving towards private contracts in foreign relations and drafting considerable number of standard contracts has, to some extent, decreased the importance of international private law. But without international private law, it is not possible to settle all disputes arising from private contracts. In addition, a contract could not foresee all aspects of differences that may be raised in future and in some cases a private contract or part of which may be considered invalid as being contrary to the mandatory laws of the relevant country. The determination of applicable law of intellectual property contracts is difficult due to characterization of intellectual property and some related conventions. This article seeks to focus on the connecting factor in determination of applicable law of intellectual property contracts and agreements