Evaluation and Comparison of the Diagnostic Accuracy of Indirect Digital Radiography (PSP) and Conventional Radiography in Periapical Lesions

ارزيابي و مقايسه دقت تشخيصي راديوگرافي ديجيتال غيرمستقيم و معمولي در تشخيص ضايعات پري اپيكال

زمينه و هدف: ضايعه ناحيه پري اپيكال دندان يك مساله باليني است كه اغلب د ر كشف و تشخيص آن مشكلاتي وجود دارد. با توجه به اينكه تشخيص ضايعه پري اپيكال براساس مشاهده راديولوسنسي در ناحيه پر ي اپيكال دندان مي باشد، بنابراين در تشخيص ضايعه پري اپيكال، بررسي راديوگرافي از اهميت بسياري برخوردار است. هدف از اين مطالعه ارزيابي دقت تشخيصي راديوگرافي ديجيتال غيرمستقيم (psp) و معمولي در تشخيص ضايعات پري اپيكال در شرايط invitro است روش بررسي: در اين پژوهش تجربي- آزمايشگاهي با استفاده از دندان هاي پره مولر تك ريشه اي كه در ساكت هاي استخوان منديبل خشك گوسفند جايگذاري شدند60 ضايعه مصنوعي با ابعاد 25/0 و 5/0 در زير اپكس دندانها ايجاد شد. از اين ضايعات با دو روش معمولي و ديجيتال تصويربرداري به عمل آمد. دو متخصص راديولوژي فك و صورت وجود يا عدم وجود ضايعه در تصاودر psp و معمولي از هر دندان را مورد بررسي قرار دادند. يافته ها: متوسط حساسيت مشاهده گرها در راديوگرافي معمولي در ضايعات 25/0mm ، 5/mm0، 1mm به ترتيب 30 درصد، 7/46 درصد ، 85 درصد بود كه با راديوگرافي psp به 7/46 درصد ،5/63 درصد، 3/93 درصد افزايش يافت، ولي راديوگرافي معمولي داراي ويژگي( 85 درصد) بيشتري نسبت به راديوگرافي ديجيتال(7/66 درصد ) بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه ي حاضر به نظر مي رسد كه خصوصا در ضايعات كوچك psp نسبت به راديوگرافي معمولي حساسيت تشخيصي بالاتري در كشف ضايعات پري اپيكال دارا مي باشد.

Background and Objectives: The lesion in periapical area is a clinical problem in with some difficulties in its diagnosis. Since the diagnosis of the periapical lesion is based on the observation of radiolucency in the teeth periapical area, the objective of this study was to assess the diagnostic accuracy of indirect digital radiography (PSP) and the conventional radiography in diagnosis of periapical lesion in invitro condition. Subjects and Methods: In this experimental-laboratory research, 60 synthetic lesions (0.25, 0.5, 1mm) were formed under the apex of teeth by means of single-root premolar teeth replaced in the dried mandible bone of sheep. These lesions were imaged by two methods of digital and conventional radiography. Two maxillofacial radiologists examined the presence or absence of lesions in PSP radiographs and conventional processing in each periapical area. Results: The average accuracy of observation in conventional radiography for 0.25, 0.5 and 1 mm was 30, 46 and 85 % respectively, which was increased respectively to 46.7, 63.5 and 93.3 % for PSP radiographs. The conventional radiography had the specificity of 85 % in comparison with 66% for digital radiography. Conclusion: It seems that, particularly for small lesions, PSP has a higher diagnostic sensitivity in diagnosis of periapical lesions in comparison with conventional radiography