نقش حقايق مشترك اديان در صدق و حقانيت دين

Common Ground among Religions and Its Role in the Legitimacy of Religion

با اين استدلال كه «اولاً، خداوند يكي است و ثانياً، حقيقت و فطرت انسان هم همواره ثابت است. در نتيجه، دين يعني راهي كه خداوند براي هدايت انسان در نظر گرفته، نيز بايد در شاكله كلي و حتي بسياري از جزييات، ثابت باشد»، مي توان اين نظريه را مطرح نمود كه همه اديان آسماني در سه حوزه اعتقادات، اخلاق و احكام تا آنجا كه به سرشت مشترك و ابعاد غيرمتغيرشان ارتباط داشته باشد، از حقايقي مشترك و ثابت برخوردارند. اين مقاله با تكيه بر همين برهان، به بررسي و نقش اين حقايق پرداخته و ضمن تبيين نمونه هايي از اين دست، نتيجه مي گيرد كه هرچند از صرف وجود اين چنين اشتراكاتي در دين نمي توان حقانيت و صدق آن دين را نتيجه گرفت، اما از عدم وجود آن مي توان به عدم صدق و وجود انحراف در آن دين رسيد. به عبارت ديگر، حقايق مشتركي در سه حوزه اعتقادات، اخلاق و احكام همواره در تمام اديان آسماني وجود داشته كه با بررسي و تبيين آنها، نه تنها در مباحث مربوط به حقانيت و صدق دين، بلكه در تعريف دين و گفت وگوهاي بين الاديان نيز مي توان به نتايج قابل توجهي دست يافت.

Considering the belief that first, there is no god other than God and secondly, man’s reality and nature are subject to no change, religion can be defined as a way shown by God to provide man with guidance, and its constitution and even most of its details must be constant. It is possible to assume that all heavenly religions have common and fixed realities in three realms; beliefs, morality and precepts, in order to foster relationship with their common nature and invariable aspects. Resting on this argument, this paper investigates these realities and their role, and gives examples to illustrate this point, to sum up, although we cannot affirm the legitimacy of religion by merely relying on the existence of such common features in religion, lacking in them can result in the falsity and deviation of that religion. In other words, the common realities in the three realms; namely beliefs, morality and precepts characterize all heavenly religions. Making an investigation into these realms not only has noticeable effects on the question of the legitimacy of religion, but also on the definition of religion and the dialogues between religions.