سبك شناسي منظومه مظهرالاثار

The stylistics of Mazhar-al-asar

مثنوي مظهرالآثار شاه جهانگير هاشمي كرماني از شاعران و عارفان قرن نهم و دهم هجري، از جمله منظومه‌هاي شورانگيز عرفاني-حكمي است كه با همه ارزشهاي ادبي، عرفاني و فرهنگيش، نسبتاً ناشناخته مانده است. براي شناخت و معرفي اين اثر، نياز به مطالعه و تحقيق از جنبه‌هاي گوناگون است. يكي از آن جنبه‌ها بررسي كامل ويژگيهاي سبكي آن است. دراين مقاله تلاش ميشود سبك‌شناسي مثنوي مظهرالآثار در سه قلمروِ ويژگيهاي صوري و زباني، ويژگيهاي بلاغي و ادبي و سرانجام ويژگيهاي معنايي و محتوايي آن بررسي و معرّفي شود. هر يك از اين سه حوزه، خود داراي لايه‌‌ها و زير مجموعه‌هايي است كه شاخصترينهاي آنها از منظر سبك‌شناسي مورد توجّه و بحث قرار گرفته‌اند. در نتيجه از اين رهگذر، بارزترين ويژگيهاي سبكي اين منظومه مشخّص و ارزشها و جايگاه آن در ادب عرفاني ما شناسانده‌تر ميشود.

Mazhar-al--(as(ar) ? ) ? of shah-jaha ?ngir Hashemi kermani-The poet and mystic in 9th and 10th century (Hejira), is an exciting mystic- theosophy Manzumeh, which is almost unknown inspite of literal, mystic and cultural values. To know and Present this work, a multilateral study and research is required. One of these aspects is a complete investigation of stylistics features it’s tried in this article to investigate the stylistics of Mazhar-al--(as(ar) ? ) ? in three realms and feature consisted of formal and linguistics, rhetorical and literal and finally, semantic and content. Each of these realms has layers and substs that their most prominent ones are considered stylistically. Consequently, the most important features of this manzumeh are shown here and their value and place are made known in our mystic literature.