معرفي نسخه خطي شكارنامه ملكشاهي و بررسي سبكي و محتوايي آن

Malekshahi and the style and content of the manuscript Shkarname

شكارنامه ملكشاهي يا خسروي كتابي است كه در قرن پنجم هـ.ق به دستور ملكشاه سلجوقي و سعي خواجه نظام الملك و به دست خواجه ابوالحسن علي بن محمّد نيشابوري براساس چندين بازنامه و شكارنامه و بخصوص ترجمه «شكارنامه نوشيرواني» و مشورت با استادان عهد سلجوقي تاليف شده است. از آنجاكه اين رساله تاكنون تصحيح و به زيور طبع آراسته نشده است و از سوي ديگر حاوي شواهد فراوان كهن زباني است تحليل و بررسي ويژگيهاي سبكي آن در تدوين سبك‌شناسي دوره اوّل زبان فارسي اهمّيّت دارد. نگارنده در اين پژوهش سعي دارد تا به بررسي ويژگيهاي سبكي و بخصوص زباني اين اثر بپردازد و آن شواهد را از طريق نظم و نثر قديم تحليل كند.

Shekarnameh-Malekshahi or Khosravi is a book which is written in the fifth century (AD) with the order of Malekshah-Saljuqi and efforts of Khaje Nizam-al-Mulk and by Abul-Hasan Ali-ebne-Mohammad-Neishaburi. This book is based on the several Baznameh and Shekarnameh, especially translation of the Shekarnameh-Malekshahi and advices of the erudite. Since this manuscript has not been corrected and published yet and includes many evidences of the old linguistics, analysis and study of specifications of its style in codification of stylistics of the first stage of the Persian language is important. In this study, the author try to analysis the specifications of the style (specially the linguistic style) of this manuscript and analysis that evidences by the old Poetry and prose