اعوجاج هاي رده بالا پس از فتورفركتيوكراتكتومي به دو روش Personalized Treatment و Personalized Treatment Advanced در بيماران نزديك بين و نزديك بين آستيگمات

هدف: مقايسه اعوجاج هاي رده بالا پس از فتورفركتيوكراتكتومي با دو روش PT و PTA در بيماران نزديك بين و نزديك بين آستيگمات. روش پژوهش: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 80 چشم با توجه به معيارهاي ورود به مطالعه، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 40 چشمي تحت فتورفركتيوكراتكتومي با روش PT يا PTA قرار گرفتند. ديد اصلاح نشده، ديد اصلاح شده، رفراكشن آشكار، معادل كروي، فاكتورQ ، اعوجاج هاي كروي و اعوجاج هاي رده بالا در بيماران قبل از عمل و در ماه هاي 1، 3 و 6 پس از عمل مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: در ميزان اعوجاج هاي رده بالا بيماران در دو گروه پيش از عمل، تفاوت معني دار آماري وجود نداشت. ميزان اعوجاج هاي رده بالا نسبت به پيش از عمل در گروه PT به صورت معناداري افزايش (p<0.001) و در گروه PTA كاهش يافت (p<0.001). ميزان اعوجاج هاي كروي نسبت به پيش از عمل در گروه PT افزايش آماري معني دار (p<0.001) ولي در گروه PTA فاقد تفاوت معني دار آماري بود (P=0.57). نتيجه گيري: انجام فتورفراكتوكراتكتومي با روش PT، سبب القاي اعوجاج هاي رده بالا و كروي پس از عمل مي گردد در حالي كه روش PTA سبب درمان اعوجاج ها رده بالاي از پيش موجود مي شود.