الزامات طارحي و اجراي راه پله ها در ساختمان هاي بتني با رويكرد پدافند غيرعامل

در اقدامات تروريستي كه ممكن است در اماكن پرجمعيت رخ دهد، تلفات انساني بالا بوده و يكي از مهم ترين اهداف در پـدافند غيـرعامل كه در واقع مجموعه اقدامات قبل از بحران مي باشد، كاهش خسارات و تلفات جاني است. يكي از بخش هاي پراهميت در اماكن پرجمعيت، راه پله است كه عدم توجه به آن، خسارات جبران ناپذيري را وارد مي سازد. زيرا راه پله فضايي است كه ورود و خروج از طريق آن صورت مي گيرد و در زمان بحران، راهي براي فرار و امدادرساني و خروج مصدومين و يا اسناد مهم مي باشد. توجه دقيق در طراحي راه پله و بررسي سناريوهاي مختلف كه سبب ناكارآمد شدن اين بخش از سازه مي گردد باعث تسريع در امدادرساني و كاهش آسيب مي گردد. هدف از مطرح نمودن اين بخش از ساختمان كه كمتر به آن توجه شده و عملاً رمپ و پاگرد آن براي بار جانبي طراحي نمي گردد؛ ايجاد يك فضاي امن داخلي و يا به عبارتي يك پناه موقت است. در اين مقاله ضمن بررسي پديده انفجار و پارامترهاي مرتبط با آن و همچنين معرفي بخش هاي مهم يك راه پله، با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و همچنين مدل سازي در نرم افزار المان محدود آباكوس، جانمايي مناسب جهت قرارگيري راه پله در ساختمان به منظور كاهش خسارات وارد برآن و همچنين معيار افزايش ضخامت، مورد ارزيابي قرار گرفته كه مشخص گرديد با قرارگيري راه پله در مركز ساختمان كمترين آسيب به آن وارد و همچنين افزايش منطقي ضخامت سبب كاهش انرژي و تغييرمكان در سازه مي گردد. در اين تحقيق فرض بر اين است كه انفجار از نوع خارجي بوده و همچنين راه پله به صورت مستقل از سازه در برابر بار انفجار تحليل شده است و همين طور از اثر ديوارهاي اطراف به علت مقاومت بسيار كم آن در برابر انفجار صرف نظر شده است.