بررسي ارتباط بين برخي از شاخص هاي آنتروپومتريكي با توانايي هاي حركتي پايه در دانش آموزان 9 تا 11 سال بيرجند

زمينه و هدف: هدف از تحقيق حاضر، بررسي رابطه بين برخي از شاخص هاي آنتروپومتريك با توانايي هاي حركتي پايه در دانش آموزان 9 تا 11 سال بيرجند بود. روش تحقيق: جامعه آماري كليه دانش آموزان پسر غير ورزشكار پايه چهارم و پنجم مدارس ابتدايي شهر بيرجند به تعداد ۶۵۰ نفر بودند كه از بين آن ها، تعداد ۱۲۹ نفر به صورت نمونه گيري تصادفي خوشه اي به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. شاخص هاي آنتروپومتريك شامل: قد، وزن، زاويه Q، ارتفاع قد نشسته، طول اندام فوقاني، طول كف دست، پهناي شانه، طول ران، ارتفاع زانو، طول كف پا، پهناي شانه ، پهناي جلو كف پا، و دور ران اندازه گيري شدند. برخي از قابليت هاي جسماني - حركتي شامل پريدن، تعادل، انعطاف پذيري و چابكي با توجه به آزمون توانايي حركتي پايه (BMAT) نيز مورد ارزيابي قرار گرفتند. جهت تجزيه و تحليل دادها از روش همبستگي پيرسون در سطح p≤0.05 استفاده شد. يافته ها: بين توان انفجاري پاها با دور بازو (0/03=p) و دور ران (0/04=p) رابطه مثبت و معني داري به دست آمد ، ولي با ساير شاخص هاي آنتروپومتريك رابطه معني داري به دست نيامد. بين ميزان تعادل با ويژگي هاي پهناي پاشنه (0/04=p)، دور ساق پا (0/04=p)، و وزن بدن (0/04=p) رابطه معني دار و مثبتي بدست آمد. بين چابكي با قد، وزن، ارتفاع زانو، طول ران، طول پا، و پهناي پاشنه نيز رابطه منفي معني داري (p≤0.05) مشاهده گرديد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي شود در فرآيند استعداديابي اين عوامل مورد توجه قرار گيرند.