عامل‌هاي مرتبط با «شادي» در دانشجويان دانشگاه

Correlatives of happiness in university students

تمايز اساسي بين «شادي» و «لذت» امري حساس و مهم است، كه پيوسته در فلسفه و روان‌شناسي مدنظر بوده است. از آن مهم‌تر تعيين و سنجش عامل‌هايي است كه به نوعي مي‌تواند با افزايش شادي حقيقي در آدمي مرتبط باشد. هدف اساسي پژوهش حاضر كشف و شناسايي اين عامل‌ها است. روش تحقيق، توصيفي و همبستگي بوده و جامعه‌ي آماري اين تحقيق، تمام دانشجويان دانشگاه شهيد باهنر، علوم پزشكي، آزاد اسلامي و پيام نور شهر كرمان در سال تحصيلي 85- 1384 بوده‌اند، كه از بين آنها تعداد 573 دانشجو با روش نمونه‌گيري طبقه‌يي نسبي انتخاب شده است. ابزار جمعاوري داده‌ها پرسشنامه بوده است؛ كه توسط محقق به منظور سنجش مقوله‌هاي شادي، نگرش‌ها و رفتارهاي علمي، هنري، اخلاقي و ديني، و همچنين يكسري متغيرهاي فردي تنظيم و طراحي شده است. و روايي آن معادل 913/0 و پايايي آن معادل 815/0 تعيين گرديده است. به منظور تجزيه و تحليل آماري اطلاعات از آزمون‌هاي همبستگي اسپيرمن و تاوb كندال و استقلال كاي دو استفاده به عمل آمده است. نتيجه‌ي اين تحقيق مبين آن است كه بين «نگرش علمي، رفتار علمي، رفتار هنري، نگرش اخلاقي، رفتار اخلاقي، نگرش ديني، رفتار ديني» با «شادي» دانشجويان رابطه‌ي مثبت معني‌داري وجود دارد. اما بين «سن، مقطع تحصيلي، معدل ديپلم، معدل كل، تعداد واحدهاي گذرانده شده، جنسيت، محل سكونت، دانشگاه محل تحصيل، دانشكده‌ي محل تحصيل» با «شادي» دانشجويان رابطه‌ي معني‌داري وجود ندارد؛ اگر چه بين «محل تولد» با «شادي» دانشجويان رابطه‌ي معني‌داري وجود دارد. بر اين اساس بطور كل بايد راه‌هاي شادي در دانشجويان را در عامل‌هايي نظير علم، هنر، اخلاق و دين جست.

Differentiation between “happiness” and “pleasure” has always been a very important and crucial fact in psychology and philosophy. More important than this has been determining anda assessment of the correlatives that can increase or improve the happiness, and this has been the main purpose of this research. The research method was descriptive and correlational and the statistical population was all of the students of Shahid Bahonar Medical sciences, Islamic Azad, and Payam-e-Nur Universities of Kerman City in the academic year 2005-2006 that 573 students were chosen among them using relative stratified sampling method. The tool used for obtaining the necessary data was questionnaire which was designed by the researcher and assessed, “scientific, artistic moral and religious attitudes and behaviors; happiness and some individual variables” of the university students. The validity and reliability of the questionnaire was determined 0.913 and 0.815 respectively. Spearman, Kendall’s Tau and chi-square tests were used for analyzing the research data. The results of the research showed that there was a positive and meaningful relationship between “scientific attitude, scientific behavior, artistic behavior, moral attitude, moral behavior, religious attitude and religious behavior” with the “happiness” of the university students, but there was not a meaningful relationship between “age, grade, diploma grade-point average, total grade-point average, the credit hours passed, gender, place of residence, kind of university and kind of faculty” with the “happiness” of the university students, although there was a meaningful relationship between “place of birth” and the “happiness” of the university students. Therefore, it is suggested that the ways of creating happiness in the university students to be sought in such factors as knowledge, art, morality and religion.