هنر تصويرگري در وصفيات ابن سهل اندلسي و منوچهري دامغاني

Art images in Ebne Sahl Andolosi and Manouchehri Damghani,s descriptions

تصويرآفريني خلق تابلويي است هنري به وسيله كلمات. شاعر وقتي محيط زيبا و بديعي را مي بيند به وجد آمده و از آن متاثر مي شود و به وصف آن مي -پردازد و با بيان شاعرانه آن را به تصوير مي كشد. منوچهري و ابن ‌سهل، دو شاعري هستند كه تصوير طبيعت در ديوانشان از جايگاه برجسته اي برخوردار است و علت آن محيط سرسبز و جذابي است كه در آن مي زيسته اند. منوچهري در نيمه اول سده پنجم هجري مي زيست و بخشي از عمر خود را در كناره درياي خزر گذرانده و ابن سهل در نيمه اول سده هفتم هجري در اشبيليه، يكي از سرسبزترين شهرهاي اندلس مي زيست؛ از اين رو، طبيعت در ديوان آن دو نمود برجسته اي يافته است. ابن سهل بيشتر به تغزل پرداخته و غزل را با وصف طبيعت در هم آميخته و ميان اين دو مضمون پيوند برقرار كرده؛ در حالي كه منوچهري بيش از ابن سهل تجربه‌هاي شعري خود را در خدمت وصف قرار داده و با باريك بيني جلوه هاي جذاب طبيعت را به تصوير كشيده است. وصفيات آنها داراي وجوه اشتراك و افتراقي است كه اوصاف مشترك آن دو عبارت است از: تصوير طبيعت سر سبز، شب، غروب، بهار و شراب و مهم ترين ابزاري كه در خلق تصاوير هنري خود، به كار برده اند، تشبيه و استعاره است.

Before producing speech, human beings create an image of the concept of what is to be said in their minds. A host of these conceptions form ideas in our minds but the image and concept are prior to these ideas and it is through reviewing, simile, comparison, analogy, and recurrent associations of the same images that we conceive an idea. Therefore, seeing precedes thinking and thinking that comes with conception and visualization precedes speech. So we have: picture concept thinking speaking. Accordingly the popular saying, “Oh Brother you’re the very thinking” has something before it, i.e. image and visualization and something after it, i.e. language and speech. If metaphor, simile, allegory, and symbol are related to the domain of image, concept, and visualization, all types of metonymy—except for resemblance—are specifically discussed in the arena of language. This paper seeks to offer a different categorization of metonymy and the author has meant to encompass multiple types of metonymy in this smaller and more manageable category: concomitant metonymy, metonymy of proximity, and metonymy of resemblance.