نقش روش تلقين در نهادينه‌سازي آموزه‌ مهدويت براي كودكان

The Role of Inculcation in the Institutionalization of Messianic Teachings for Children

از منظري ويژه، آموزه‌ مهدويت، عصاره ناب تمام معارف اسلامي است كه در آن، ظرفيت‌هاي فراوان الگوگيري براي تربيت افراد براي زمينه‌سازي ظهور در جهت تحقق جامعه تراز اسلامي دارد. در اين مسير مناسب‌ترين زمان براي انتقال و نهادينه‌سازي آموزه‌هاي ديني، به‌ويژه مهدويت، دوره كودكي است كه ماندگاري آموزه‌ها در اين دوره به مثابه‌ ايجاد نقش‌واره بر سنگ مي‌باشد. يكي از روش‌هاي تربيتي متناسب با اين دوره كه مي‌تواند ما را در نهادينه‌سازي آموزه‌هاي مهدوي ياري كند، «تلقين» است كه عنصر محوري آن، ايجاد باور به حقانيت آموزه‌هاي مهدوي از طريق «تكرار» مي‌باشد. نوشتار پيش‌رو، عهده‌دار پاسخ به چگونگي نهادينه‌سازي معارف مهدوي در كودكان از طريق تلقين و شبهات مربوط به آن مي‌باشد. به‌ همين‌منظور، با پژوهشي كتابخانه‌ا‌ي و با روش توصيفي- تحليلي، پس از بازشناسي معنايي و جايگاه‌شناسي تلقين، به تبيين مراحل تهيه‌ محتواي تلقيني پرداخته شده و در نهايت، بهره‌گيري از آن، به شرط رعايت چهارچوب اجرايي و با درنظرگرفتن ويژگي‌هاي دوران كودكي، مطلوب ارزيابي شده است. همچنين، قالب‌هايي نظير شعر، قصه، نقاشي، نمايش و پرسش و پاسخ، با نمونه‌ كاربردي براي دست‌يابي به مقصود، معرفي و پيشنهاد گرديده است.

The Collaboration of an explainer with the Holy Qur’an is among theological-Qur’anic sciences discussions. The Holy Qur’an is considered as the most important source of legislation of laws, the only unquestionable axis for all Islamic scholars, both Shiite and Sunni and the book of guidance until the Doomsday. However, to benefit from this book (the Divine guidance), it requires God to position an explainer by the side of His book of guidance, who explains the Divine’s purposes. “Explanation” in its literal sense means to unfold, reveal and explain. The foundation of the theory of “collaboration of Qur’an and the explainer” accords with the intellect and precept of the intellectuals and the (Qur’an’s) verses and traditions verify it. The right of expressing is reserved for God; but because of its profound meanings and purports, and its great teachings, the only logical way to understand the howness of using it is the Prophet’s sayings and absolute adherence to his example. The necessity of obeying the Prophet (PBUH) and the attribution of the status of explanation and teaching of the Qur’an to him is a clear reason for the need to refer to all his sayings about the Qur’an at every level of expression and decision. Moreover, the Qur’an and traditions in order to describe the explanatory dignityof the Prophet (PBUH) introduce the Pure Imams (A.S) specially the Imam of the Time as the heirs of this status under the following headings: the unshakables in knowledge, the carriers and the owners of the knowledge.