«كفش هاي مكاشفه» و رويكرد نوستالژيك

Kafshha-ye-Mokashefe and Nostalgic Approach

نوستالژي يكي از مباحث مطرح در نقد روانشناسي است كه در فارسي به حسرت سروده يا دلتنگي بازگرداني شده است. حسرت گذشته هاي شيرين و تقابل زمان حال با گذشته، نوستالژي ناميده مي شود. غم غربت و دوري از وطن، يادكرد مرگ، حسرت دوران كودكي و جواني، جدايي معشوق، ياد دوران باشكوه تاريخ، باستان گرايي و آرزومندي آرمان شهر از مولفه هاي آن به شمار مي روند. احمد عزيزي، شاعر معاصر، اشكال و ابعادي از دردمندي، حسرت و دلتنگي را در شعر خود به نمايش گذاشته است. اين مقاله تحليلي- توصيفي به بررسي اشعار وي در مجموعه شعر «كفش هاي مكاشفه» پرداخته و در رويكرد نوستالژيك وي به غربت، ياد گذشته، يادكرد مرگ و خاطرات كودكي و جواني، نوستالژي عارفانه و مولفه هاي بازگشت به تاريخ و اسطوره و آرزوي آرمان شهر در مجموعه شعر «كفش هاي مكاشفه» تاملي نموده است. مهم ترين دستاورد اين پژوهش شناسايي عوامل گوناگون تاثيرگذار بر انديشه و ذهن شاعر در رويكرد نوستالژيك وي در اين مجموعه شعر با ذكر نمونه-ها و مصاديق شعري است.