نگاهي به احوال و آراي عرفاني ابوسليمان داراني

An outlook to mystical thoughts of Abu Soleiman Darani

عبدالرحمن بن احمد داراني در حدود سال 140ق در غوطه دمشق به دنيا آمد. مهم‌ترين مصاحب او معاذ بن جبل بود و از او علم فراگرفته است. از معاصران او مي توان به عرفايي همچون بايزيد بسطامي، ابراهيم ادهم و معروف كرخي اشاره كرد. معروف ترين شاگرد او احمد بن ابي‌الحواري بوده است. او فردي كثير السفر بوده و براي فراگيري علوم به شهرهاي مختلف سفر كرده است. او از زهاد عصر خود بوده، از غايت لطف، او را ريحانه‌القلوب مي‌گفتند و رياضت صعب و جوع مفرط داشته است، چنانكه او را بندارالجايعين مي‌ناميدند. مهم‌ترين نظرات او در مورد مقامات و احوال و سماع مي باشد.

Abdolrahman Ebn Ahmad Darani born in Qute of Damascus about 140 (lunar). Ma’az Ebn Jabal was one of his best friends and learns from him a lot. Bayazid Bastami, Ebrahim Adham and Maruf Karakhi were his contemporary scholars. His famous student was Ahmad Ebn Abi Alhavari. Drani was traveling for educating science. He was a devout person in his Era and people called him “Reihanat Al Qolub” because he was a kind man. Besides he suffers a lot so people called him “Bendar Alja’een”. Darani’s best thoughts were about Maghamat, Ahval and Sama.