بررسي تاثير برنامه آموزشي چگونگي روابط جنسي بر عملكرد جنسي زنان يايسه مبتلا به اختلال عملكرد جنسي مراجعه كننده به مراكز منتخب جنوب شهر تهران: يك كارآزمايي باليني تصادفي

Effectiveness of a sex education program on sexual function in postmenopausal women with sexual dysfunction: A randomized trial

سلامت جنسي؛ رفاه فيزيكي، احساسي، رواني و اجتماعي در رابطه جنسي است. اختلال عملكرد جنسي يك نگراني مهم براي سلامت عمومي افراد است. شكايات جنسي در طول زندگي جنسي زنان شايع است. امروزه يكي از نگراني هاي بهداشتي اصلي زنان يايسه مشكلات جنسي است كه نسبت به اين اختلال آسيپ پذير هستند. اختلال عملكرد جنسي بر ابعاد مختلف زندگي زنان يايسه از جمله كيفيت زندگي و ارتباطات فردي و اجتماعي تاثير چشمگيري دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير برنامه آموزشي بر عملكرد جنسي زنان يايسه بود. مطالعه حاضر يك كارآزمايي باليني تصادفي با يك گروه مداخله و يك گروه كنترل به تعداد 50 نفر در هر گروه بود. ابتدا پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك، عملكرد جنسي(FSFI) و پرسشنامه افسردگي بك توسط نمونه هاي پژوهش، تكميل شده و پس از بررسي، افرادي كه اختلال عملكرد جنسي داشتند و افسردگي شديد نداشتند، انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه مداخله وكنترل تقسيم شدند. برنامه آموزشي در اين پژوهش به صورت آموزش گروهي در4 جلسه 2 ساعته و به صورت هفته اي يكبار اجرا شد و كتابچه ي آموزشي نيز در پايان آخرين جلسه در اختيار آنها قرار گرفت. براي افراد گروه مداخله پيگيري هاي تلفني نيز تا پايان مطالعه به صورت هفته اي يكبار انجام شد. دو ماه پس از پايان مداخله در گروه مداخله آموزشي و دو ماه پس از تكميل پرسشنامه هاي اوليه در گروه كنترل، عملكرد جنسي زنان يايسه بررسي شد و نتايج با استفاده از آزمون هاي متناسب مورد بررسي قرارگرفت. نتايج داده ها نشان داد ميانگين نمره عملكرد جنسي زنان و تمامي ابعاد آن بجز ارگاسم شامل تمايل، تهييج، لوبريكاسيون واژن، رضايت زناشويي و ديس پاروني در گروه مداخله آموزشي نسبت به گروه كنترل بهتر شده و تفاوت معنادار آماري داشته است. به نظر مي رسد چهار جلسه برنامه آموزشي مي تواند موجب بهبود عملكرد جنسي زنان يايسه شود.

Objective (s): The aim of this study was to evaluate the impact of a sex education program on sexual function in menopausal women with sexual dysfunction in selected health centers in Tehran, Iran. Methods: This was a randomized trial. Women who had sexual dysfunction and did not have depression were chosen and randomly assigned into two groups: the intervention and control groups (50 women per each group). The intervention group received a training program in 4 sequential weekly sessions. The Female Sexual Function Index (FSFI) and the Beck Depression Inventory were used to collect data. Sexual function in postmenopausal women was evaluated two months after the intervention in the intervention and control groups. Then, initial assessment was compared to the follow-up data. Results: The overall mean score of sexual function (P=0.001) and desire (P=0.002), excitement (P=0.046) vaginal luubrication (P=0.012), sexual satisfaction (P=0.003) and dyspareunia (P=0.035) were significantly better among intervention group. However, there was no statistical difference between two groups in orgasm (P= 0.059). Conclusion: The finding suggest that four sequential weekly educational sessions can improve sexual dysfunction in menopausal women suffering from sexual dysfunction.