تعيين پيش‌بيني شدت اختلال استرس پس از سانحه از هوش هيجاني و راهبردهاي مقابله‌اي در بيماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

Predicting Post-traumatic Stress Disorder Severity from Emotional Intelligence and Coping Strategies in PTSD Patients

مقدمه: ازآنجاكه در افراد دچار PTSD، نشانه‌هايي با شدت متفاوت بروز مي‌كند، عواملي چند مي‌تواند توجيه‌كننده اين تفاوت در شدت نشانه‌ها باشد. هدف از اجراي اين پژوهش بررسي رابطه هوش هيجاني و راهبردهاي مقابله‌اي با شدت اختلال استرس پس از سانحه است. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش همبستگي، 115 مراجعه‌كننده مبتلا به اختلال PTSD مراجعه‌كننده به درمانگاه اعصاب و روان دو بيمارستان وليعصر (عج) و امام سجاد (ع) نيروي انتظامي، سه پرسشنامه هوش هيجاني بار-آن (Emotional Quotient Inventory)، راهبردهاي مقابله‌اي لازاروس (Ways of Coping Questionnaire) و اختلال استرس پس از سانحه مي‌سي‌سي‌پي را تكميل نمودند. داده‌ها با استفاده از همبستگي پيرسون و روش تحليل رگرسيون گام‌به‌گام مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان دادند كه خوشبختي (0/001 < P)، واقع‌گرايي (0/004 = P) و طلب حمايت اجتماعي (0/001 < P)، به‌صورت منفي معنادار و گريز اجتناب به‌صورت مثبت معنادار (0/001 = P) توانايي پيش‌بيني شدت PTSD را دارند. اين زيرمقياس‎ها حدود 50 درصد از واريانس متغير شدت PTSD را تبيين كنند. نتيجه‌گيري: از بهترين اقداماتي كه مي‌توان جهت پيشگيري از ابتلا به اين اختلال يا به حداقل رساندن شدت نشانه‌هاي آن انجام داد، آموزش راهبردهاي مقابله‌اي و مهارت‌هاي هوش هيجاني به آن نيروهاي پليسي است كه بيشتر در معرض آسيب قرار دارند.

Background: People working in various police units, specially operating systems, are at risk of traumatic dangers. These dangers lead to post-traumatic stress disorder in some cases. People with PTSD show various symptom severities on which several factors can be effective. The purpose of this research is to investigate relationship of emotional intelligence and coping strategies with post-traumatic stress disorder severity in patients referred to Valiasr and Imam Sajjad NAJA hospitals. Materials and Methods: In this correlation study, 115 patients were selected by Sequential Sampling and completed three types of questionnaire: Bar-On Emotional Quotient Inventory (EQ-I), Ways of Coping Questionnaire (WOCQ), and Mississippi PTSD Scale. Data were analyzed by Pearsonʹs correlation and hierarchical multivariate regression analysis. Results: Results showed that "Happiness"(p < 0/001), "Reality Testing" (p=0/004) and "Seeking Social Support" (p < 0/001) can predict the PTSD severity negatively, and escape/avoidance can predict it positively (p=0/001). These indicators express nearly 50 percent of PTSD variance. Conclusion: Happiness in people with PTSD can reflects in having least problems and having a happy family. A family that provides most support for them. The support that is necessary to deal with their problems and not avoiding them. Reality testing in shadow of social support is not only harmful, but also one of the principles of treating these people. Some of the best acts that can be used to prevent or minimize the severity of symptoms, is teaching the coping strategies and emotional intelligence skills to the police who are the most vulnerable.