شناسايي و اولويت‌بندي محرك‌ها و عوامل موثر در تعيين قابليت برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي

تعيين قابليت برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه باعث مي‌شود كه از بين طرح‌هاي مختلف، طرح‌هاي قابل برون‌سپاري را انتخاب نموده و در سير مراحل بعدي تصميم‌گيري قرار داد. هدف اين تحقيق پاسخگويي به اين پرسش است كه محرك‌ها و عوامل موثر در تعيين قابليت برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي كدام است؟ اين تحقيق از نوع تحقيق كاربردي- توسعه‌اي بوده و جامعه آماري تحقيق را مديران و كارشناسان خبره مديريت و اجراي طرح‌هاي تحقيقات صنعتي سپاه پاسداران تشكيل مي‌دهند. نمونه آماري 36 نفر از اعضاي جامعه يادشده مي‌باشند كه به روش تركيبي خوشه‌اي و تصادفي انتخاب شدند. داده‌هاي تحقيق با استفاده از ابزارهاي مصاحبه و پرسشنامه گردآوري شده و در تعيين پايايي پرسشنامه از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي تحليل داده‌هاي تحقيق، با به‌كارگيري نرم افزار SPSS، از آزمون ناپارامتري (دوجمله‌اي) براي رد يا تاييد محرك‌ها و عوامل موثردر تعيين قابليت برون‌سپاري طرح‌ها استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه در تعيين قابليت برون‌سپاري طرح‌هاي تحقيق و توسعه دفاعي، چهار محرك «ماهيت طرح، شرايط محيطي، شرايط پيمانكاران و توانمندي داخلي» و 11 عامل موثر مي‌باشد. اين عوامل به تفكيك محرك‌ها دسته‌بندي شده و اولويت آنها نيز تعيين شد.