بررسي ميزان گير كلاسپ‌هاي كرم كبالت در مقابل مينا و ترميم‌هاي كامپوزيتي

مقدمه و هدف: استفاده از كامپوزيت براي تغيير كانتور دندان پايه به‌منظور بهبود ميزان گير بازوي نگهدارنده پروتز پارسيل به‌عنوان يك روش غيرتهاجمي مورد توجه قرار دارد. دراين راستا، تحقيق حاضر با هدف تعيين ميزان نيروي لازم براي غلبه بر retention بازوي نگهدارنده‌ قرار‌گرفته در اندركات‌هاي ايجاد‌شده با كامپوزيت روي دندان‌هاي پايه انجام شد. مواد و روش‌ها: در يك تحقيق تجربي-آزمايشگاهي، 20 دندان پرمولر اول طوري در دو گروه قرار گرفتند كه بي‌دنداني پارسيل با ساپورت دنداني را شبيه‌سازي كنند. كامپوزيت رزين براي recontouring دندان‌هاي پايه در سطح باكال و ايجاد اندركارت 25/0 ميلي‌متري به‌كار برده شد. دندان‌هاي گروه كنترل نيز با سطح داراي ميناي دست‌نخورده و با زاويه‌اي مانت شدند كه اندركات 25/0 ميلي‌متري در سطح باكال ايجاد شود. فريم‌ورك كروم كبالت با دو عدد كلاسپ t-bar ساخته شد. هر دو گروه، توسط دستگاه Zwick/Roellz تحت نيروي تكرار‌شونده 4500 سيكل قرار گرفتند. نيروي برداشت قبل از انجام حركات گذاشت و برداشت در 500 و 1000 و 1500 سيكل و بعد از آن پس از هر 1000 حركت اندازه‌گيري شد. ميانگين نيرو در دو گروه، در هر مرحله با استفاده از آزمون Mann-whitney U مورد قضاوت آماري قرار گرفت. نتايج: از‌دست‌رفتن باند كامپوزيت در هيچ‌يك از دندان‌ها مشاهده نشده و در زمان اوليه، بيشترين و كمترين ميزان نيرو در گروه كامپوزيت رزين مشاهده گرديد (5/17 و 75/3 نيوتن). اختلاف معني‌داري در مقادير نيروهاي برداشت در دو گروه بعد از 500 سيكل و پس از انجام آزمون مشاهده گرديد (008/0p < ) . همچنين، از‌دست‌رفتن گير كلاسپ نگهدارنده در گروه ميناي دست‌نخورده، 3 برابر كمتر از گروه ترميم‌شده با كامپوزيت بوده است (%8/15در برابر%65/53). نتيجه‌گيري: درمجموع، نيروهاي موردنياز براي برداشت فريم‌ورك بعد از 4 سال استفاده از پروتز در گروه دندان‌هاي با ميناي طبيعي 3 برابر بيشتر از گروه ترميم‌شده با كامپوزيت بوده و استفاده از رزين‌ها براي به‌دست‌آوردن گير در كلاسپ‌هاي پروتز پارسيل متحرك در شرايط استفاده از روش‌هاي محافظه‌كارانه‌‌تر مي‌تواند كمك‌كننده و مفيد باشد.

Background and Objective: The use of the resin composite to alter the contour of the tooth has been recognized as a reasonable and non-aggressive method for improving the amount of stoppage for improving the retention of the removable partial prostheses. The aim of this study was to determine the amount of the required force to overcome the retention of undercuts created with resin composite on the abutment teeth Materials and Methods: In this experimental trial, 20 first premolars were assigned into 2 groups. The resin composite for recontouring the abutment teeth in the buccal surfaces was applied to create the 0.25-mm undercuts. The control teeth with the untouched enamel surfaces were mounted at an angle to form the 0.25 mm undercut on the buccal surfaces. Both groups were encountered by a Zwick/Roelts apparatus under a repetitive force of 4500 cycles. The off-take forces measured before implying the enforce and off-take movements (T0) and after the frequencies mounting500, 1000 and 1500 Hz. The mean amount of the force in every phase of the experiment was compared by Mann-Whitney U test between two groups Results: Loss of composite bond was not observed. The maximum and minimum of the forces were detected in T0 phase by the resin composite (17.5 and 3.75 N). Also, significant differences were observed in the off-take force between two groups after applying 500 cycles and after implementing the test (p < 0.008) Conclusion: The force required to off-take the framework after implanting for 4 years usage of removal partial prostheses in the teeth with natural enamel coverage was three times more than the contoured group with the composite resin.