مدرسه كلامي ري

Reyʹʹs School of Kalam

كلام اماميه به لحاظ تاريخي در مدرسه‌هاي مختلف قابل بررسي است. تا سده پنجم هجري دو مدرسه كلامي قم و بغداد در جامعه شيعي مطرح بودند كه به مرور زمان مدرسه بغداد به قرايت رسمي تشيع در محافل علمي بدل شد. پس از درگذشت شيخ طوسي، بسياري از شاگردان وي و سيد مرتضي به منطقه ري مهاجرت كردند و زمينه را براي پيدايش يك مدرسه كلامي جديد فراهم ساختند. متكلمان ري را در سه طبقه مي‌توان بررسي كرد كه تفاوت آراي كلامي آنان با مدرسه بغداد در نسل اخير آنان كاملاً محسوس است. تاكيد بر مسيله امامت همانند مدرسه بغداد و تعامل فكري با انديشمندان متاخر معتزلي از شاخصه‌هاي اين مدرسه كلامي است.

From a historical point of view, the ImamiyyaKalam can be investigated in terms of different schools of thought. Until the fifth century A.H., there were two Shiite Schools of Kalam in Qum and Baghdad with the latter gradually turning into the official reading of Shiism. After al-Shaykh al-??s?ʹs death in 460 A.H. (1067), many of his and Sayyid al-Murta??ʹs students immigrated to Rey and paved the ground for a new school of Kalam. Scholars of Kalam in Rey can be classified in three generations, with the third generation having obviously different views from those of the School of Baghdad. The emphasis on the issue of Imamate, just like the School of Baghdad, and its intellectual interactions with later Muʹtazili scholars are characteristics of this school of Kalam.