بررسي و تبيين نقش ارتباطات انساني در شكل‌گيري تراژدي سياووش

The Study and Explanation of the Role of Human Communication in Shaping up the Tragedy of Siavash

ارتباطات گسترده در شاهنامه ايجاب مي‌كند از وجوه گوناگون به اين ارتباطات نگاه كنيم. تراژدي باتوجه ‌به تعريف آن كه مرگ انسان آرماني و نيك و مثبت داستان است كه از بهروزي به تيره‏روزي مي‌افتد، اين سوال را در ذهن مي‌آورد كه ارتباطات انساني چگونه پيش مي‌روند كه مرگ اين انسان را موجب مي‌شوند. به دليل اينكه در سرزمين آرماني ايران ارتباطات برمبناي خرد شكل مي‌گيرد. پس چگونه است كه تراژدي‌ها به وقوع مي‌پيوندند؟ در اين مقاله باتوجه ‌به نظريه‌هاي مختلف ارتباطاتي و مولفه‌هاي ارتباط انساني، تراژدي سياووش بررسي شده و به اين سوال پاسخ داده مي‌شود كه غير از ارتباطات انساني چه عوامل ديگري در شكل‌گيري تراژدي موثر هستند. در اين مقاله محقق به اين نتيجه دست مي‌يابد كه غير از خرد، عوامل ديگري نيز در شكل‏دهندگي ارتباطات انساني موثر است؛ عواملي كه ارتباط را مي‌تواند به‌سمت تعامل يا تقابل پيش ببرد و پله‌پله قطعه‌هاي يك تراژدي را تكميل كند. روش تحقيق، اسنادي و تحليل محتواي كيفي و كمي است و جامعه آماري 1423 بيت داستان سياووش از شاهنامه جويني است.

Expansive communication in Shahnameh requires us to look at this communications from various aspects. The tragedy according to its definition as the death of an ideal and positive human being degrading from good luck into misfortune brings this question to the mind that how the human communications proceed that cause the death of such human being. Since in the ideal homeland of Iran the communications take form on the basis of wisdom then how tragedies take place. In this article, regarding different communicational theories and components of humane communication, the tragedy of Siavash has been reviewed and has answer this question that other than human communication, which other factors are effective in shaping up of the tragedy. the researcher comes to the conclusion that apart from the wisdom, other factors are also effective in materialization of human communication. These factors can lead communication towards transcendence or confrontation and complete the parts and pieces of a tragedy. The research method which has been used are documentary and qualitative and quantitative content analysis. The statistical community is 1423 verses of the story of Siavash from Shahnameh of Joveini.