ايمني ترافيك در اجراي مسيرهاي ويژه

Traffic Safety in Specific Lines

مشكل تردد و حمل‌ونقل در كلان‌شهرها، مسيله اي است كه نوع زندگي تمام اقشار جامعه را تحت‌الشعاع قرار داده است. اين مشكلات علاوه بر اتلاف وقت افراد، سبب بروز مشكلات زيست‌محيطي و هم‌چنين تحميل بار اقتصادي سنگيني بر بدنه جامعه، دولت و شهرداري مي‌‌‌شود. كلان‌شهر تهران نيز از اين قاعده مستثنا نيست. ريشه معضل ترافيك تهران، وجود انبوه خودروهاي سواري در اين شهر است كه مي‌رود تا خيابان‌هاي آن را به پاركينگ بزرگي تبديل كند. از جمله نكات مورد توجه در اجراي سيستم‌هاي حمل‌ونقل عمومي، در نظر گرفتن بعد ايمني ترافيك بوده كه فقدان توجه به آن در اين مسيرها، منجر به بروز سوانحي جبران ناپذير مي‌شود. هدف از اين پژوهش‌، شناخت اهم مسايل ايمني ترافيك در اجراي مسيرهاي اتوبوس تندرو و ارايه راه‌كارهاي لازم براي بهبود ايمني ترافيك در اين خطوط است. اين مطالعه به‌روش توصيفي - تحليلي از نوع پيمايشي انجام شده است و جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاربران خط هفت سامانه اتوبوس تندروي تهران تشكيل مي دهند كه به‌صورت تصادفي ساده 400 نفر انتخاب و مورد ارزيابي قرار گرفته اند. در اين مطالعه از ابزار پرسش نامه، مشاهده و مصاحبه استفاده شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بين ايمني ترافيك و اجراي مسيرهاي اتوبوس تندرو ارتباط معناداري وجود دارد.

Traffic and transportation problems in metropolitan areas are an issue that has eclipsed all walks of life. These problems, in addition to waste people’s time, cause environmental problems and also impose an economic burden on the society, municipalities and government. Tehran Metropolis is also not an exception. There are many cars on the streets of this city that is going to make it to the big parking. One way to solve the problem of traffic in Tehran is the expansion of public transport and Bus Rapid Transit is introduced as one of mass rapid Transit. One of the important points in implementing of public transportation systems is the traffic safety and the lack of attention to, resulting in disaster. The purpose of this study was to recognize the importance of traffic safety issues in implementation of bus rapid routes and strategies to improve traffic safety, especially the line seven of Tehran Bus Rapid Transit is studied. The research method is Descriptive – analytical. Traffic safety variables were recognized in 5 sections and questionnaire was distributed. Validity by 11 traffic and transport experts confirmed. The reliability value was 0.78. Results showed that there is significant relationship between traffic safety in the design and implementation of bus rapid routes.