مروري بر ميكروجلبك ها و زيست توده ها

امروزه با توجه به كاهش منابع انرژي فسيلي و بالابودن هزينه هاي آن طي دهه هاي اخير، توجه به يافتن جايگزيني مناسب و پاك براي منابع انرژي فسيلي افزايش چشمگيري يافته است. از جمله اين منابع، كه قابليت كاربردي شدن را دارد، استفاده از زيست توده براي توليد سوخت هاي زيستي است. سوخت هاي زيستي از محصولات كشاورزي يا ضايعات برجاي مانده از آنها، زباله هاي شهري و حتي فاضلاب ها استحصال مي شود. اين سوخت ها از اين نظر كه مواد گياهي مورد استفاده در آنها دي اكسيد كربن موجود در هوا را جذب كرده و پس از احتراق دوباره همان را به هوا باز مي گرداند، پاك محسوب مي شوند و از اين نظر كه دوباره قابليت پرورش دادن را دارند تجديدپذيرند. در بين اين مواد، استفاده از مواد خوراكي خود سبب از بين رفتن مواد غذايي مي شود و توجيه پذيري آن را كاهش مي دهد. از جمله مواد گياهي پيشنهادي استفاده از جلبك هاست كه در بسياري از نقاط جهان قابليت پرورش دارند و با ويژگي هاي خواص خود مي توانند جايگزين مناسبي براي انواع ديگر زيست توده ها باشند. در اين مقاله به معرفي ميكروجلبك ها و روش هاي متنوع فراوري آنها، همچنين انواع سوخت هاي زيستي حاصل از زيست توده ها پرداخته مي شود.