بررسي برچسب انرژي ساختمان در ايران با رويكرد مديريت مصرف انرژي

از جمله بخش هاي اصلي مصرف كننده انرژي در ايران ساختمان است؛ به طوري كه اين ميزان مصرف انرژي بسيار بيشتر از متوسط ميزان مصرف انرژي در كشورهاي توسعه يافته مي باشد. يكي از راه هاي كاهش مصرف انرژي كه سالياني است در جهان مورد توجه قرار گرفته، استفاده از برچسب انرژي ساختمان است. در اين مقاله پس از بررسي تقسيم بندي اقليمي در ايران، استانداردهاي مربوط به برچسب انرژي ساختمان و ضوابط مبحث نوزدهم مقررات ملي ساختمان بيان مي گردد. سپس مقررات مذكور روي يك ساختمان نمونه بررسي مي شود. در پايان پارامترهاي بهينه سازي مصرف انرژي ساختمان و ميزان ارتقاي رده برچسب انرژي ساختمان نمونه مورد تحليل و بررسي قرار مي گيرد. نتايج نشان مي دهند كه مطلوب ترين شرايط مصرف انرژي ساختمان نمونه در حالت اوليه مربوط به اقليم هاي2 و 8 و در حالت بهبوديافته مربوط به اقليم هاي1 و 2 مي باشد. كمترين تاثير بهينه سازي مصرف انرژي ساختمان در اقليم 8 و بيشترين تاثير بهينه سازي ساختمان از لحاظ مصرف انرژي را در اقليم هاي3، 4 و 5 شاهد هستيم. لذا اجراي راه كارهاي مذكور در اقليم هاي پرمصرف 3، 4 و 5 بيشترين صرفه اقتصادي را خواهد داشت. ضمناً رعايت اصول مقررات ملي ساختمان در ابتداي طراحي با هدف كاهش مصرف انرژي، در اقليم 8 ضروري است.