فراتحليل مطالعات خودكشي در استان ايلام

اين پژوهش، فراتحليل مطالعات انجام شده در زمينه خودكشي و اقدام به خودكشي در استان ايلام است. اين مقاله، ضمن بررسي مطالعات كوشيده است عمده ترين اشكالات وارد شده بر مطالعات را دسته بندي و ارائه كند. هدف از پژوهش حاضر، تركيب كمي پايان نامه هاي انجام شده در حوزه جامعه شناختي و روان شناختي و عوامل موثر بر خودكشي و اقدام به خودكشي است. روش گردآوري داده ها، مطالعه اسنادي و كتابخانه اي است. يافته ها: ميانگين اندازه اثر rدر مطالعات مربوط به رويكرد جامعه شناختي ESrQ=0/29 و در مطالعات مربوط به رويكرد روان شناختي ESrQ=0/30 به دست آمد. نتايج آزمون تفاوت در بررسي رويكرد و عوامل جامعه شناختي كه 99/4 مي باشد، نشان مي دهد كه بين اندازه اثر به دست آمده در ميان متغيرهاي جامعه شناختي تفاوت معنادار وجود دارد؛ به عبارت ديگر، اندازه اثر در بين مطالعات مورد بررسي و متغيرها ناهمگن است و اندازه اثر توسط متغيرهاي مداخله گر ميانجي مي شود. نتايج آزمون تفاوت در بررسي رويكرد و عوامل روان شناختي كه 74/4 مي باشد، نشان مي دهد كه بين اندازه اثر به دست آمده در ميان متغيرهاي روان شناختي تفاوت معنادار وجود دارد. نتيجه گيري: در بيشتر مطالعات انجام گرفته، محققان بدون استفاده از روش هاي مستقيم و مراجعه به جامعه و صرفاً با تكيه بر داده هاي دسته دوم، خودكشي را بررسي كرده اند. درباره مطالعه خودكشي مجموعه معياري از روش يا نظريه وجود ندارد؛ به عبارتي ديگر، يك اجتماع علمي از محققان كه داراي كنش متقابل مكرر با باورها و ارزش هاي مشترك و داراي مناسبات اجتماعي آميخته به پيوند متقابل و اجماع معرفتي باشند، شكل نگرفته است. پراكندگي نظريه ها، موضوعات و روش هاي مطالعه نيز در مطالعات ديده مي شود.