تاثير فرهنگ سازماني بر عملكرد سازمان با نقش ميانجي نوآوري (مطالعه موردي: شهرك صنعتي ايلام)

اين تحقيق با هدف بررسي تاثير ارتباط فرهنگ سازماني بر عملكرد سازمان با نقش ميانجيِ نوآوري، نگاشته شده است. روش تحقيق در اين مقاله از نوع توصيفي - همبستگي و بر مبناي هدف، كاربردي مي باشد. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه و جامعه آماري تحقيق، مديران ارشد و مياني شركت هاي صنعتي ايلام است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران، 162 نفر، محاسبه و جهت تجزيه و تحليل داده ها از تكنيك مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار LISREL استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه فرهنگ هاي سازماني (گروهي، منطقي، توسعه اي، سلسله مراتبي) با نقش ميانجيِ نوآوري بر عملكرد سازمان، تاثيرات مثبت و معناداري دارند و ميزان تاثيرپذيري فرهنگ گروهي با ميانجي گري نوآوري بر عملكرد، قوي تر از ساير فرهنگ ها مي باشد؛ به علاوه، نتايج آزمون، نشان مي دهد كه مدل از برازشِ خوبي برخوردار است.