جايگاه جايگزين‌هاي مجازات حبس با رويكرد فردي كردن آنها در نظام عدالت كيفري ايران

The position of Substitutes to Imprisonment with an Individuality Approach of this Punishment in the Criminal Justice System

هر‌چند تلاش فلاسفه و حقوقدانان غربي در طول قرن‌هاي هفدهم و هجدهم در زمينه جلوگيري از اعمال مجازات‌هاي خشن و شديد، موجب پذيرش زندان به‌عنوان مجازاتي اصلي در اوايل قرن نوزدهم شد، اما ديري نپاييد كه استفاده بي‌رويه از زندان با توجه به ناكار‌آمد بودن مجازات حبس در اصلاح و بازپروري زندانيان، همچنين به‌دليل جرم‌زا بودن محيط زندان، هزينه اقتصادي زندان، مشكلات بهداشتي و رواني موجود در آن و ... باعث بروز انتقادهاي شديدي نسبت به اين مجازات شد. به‌طوري‌كه حتي موافقان آن را، دچار ترديد و در نهايت، به واكنش واداشت. يكي از مهم‌ترين واكنش‌هايي كه نسبت به اين اعتراضات صورت گرفت، پيشنهاد استفاده از «جايگزين‌هاي مجازات حبس» و اجتناب از آن، مگر به‌عنوان «آخرين حربه» بوده است. مقاله حاضر، تلاشي است كه به‌منظور تبيين جايگاه «جايگزين‌هاي مجازات حبس با رويكرد فردي كردن آن در نظام عدالت كيفري ايران» صورت پذيرفته است. در اين مقاله ضمن معرفي و بررسي گونه‌هاي سنتي و نوين جايگزين‌هاي حبس در نظام عدالت كيفري ايران، ثابت مي‌شود كه مجازات‌هاي جايگزين حبس در‌حقيقت وسيله‌اي است براي استفاده از اقداماتي كه مي‌تواند روند اصلاح مجرمان را سرعت بخشد و در نهايت نتيجه‌گيري مي‌شود كه اجراي موفقيت‌آميز اين تدابير، نياز‌مند فرهنگ‌سازي مناسب در جامعه است.

Although the efforts of Western philosophers and jurists during the seventeenth and eighteenth centuries in the prevention of violent and severe punishments led to the adoption of prison punishment as the original penalty in the early nineteenth century, but soon the indiscriminate use of prison punishment led to sharp criticism to this penalty that its proponents have doubts it and, finally, they were forced to react. One of the most important reactions to this objections was the suggestion of the use of "substitutes to prison punishment " and “avoidance of imprisonment” unless as the "last resort". This paper is an attempt to explain the position of "substitutes to imprisonment with an individuality approach of this punishment in the criminal justice system. In this paper it is proved that alternative punishment to imprisonment in fact is a means to use measures that can accelerate the process of reforming guilties and finally, we conclude that the successful implementation of these measures requires proper culture-building in society.