بررسي ويژگي هاي جهادگران در قالب مولفه هاي هوش معنوي (مورد مطالعه جهاد سازندگي در دهه نخستين انقلاب اسلامي ايران)

مديريت جهادي در دهه نخستين انقلاب اسلامي در جهادسازندگي كه استوار بر ارزشهاي اسلامي بود، با وجود محدوديت در منابع و سرمايههاي مادي، با تكيه بر نيروي انساني خود (جهادگران) توانست بهره وري بالاتري نسبت به ديگر سازمانهاي كشور ارائه دهد؛ از اين رو بررسي نقش نيروي انساني و ويژگي هاي جهادگران در تبيين موضوع مديريت جهادي بايد مورد توجه قرار گيرد. به همين منظور، هدف از ارائه مقاله حاضر، بررسي و استخراج ويژگيهاي جهادگران و مقايسه آن با مولفه هاي هوش معنوي است. با استفاده از روش تحقيق تجزيه و تحليل تم(مضمون)، 57 مقاله مرتبط با موضوع تحقيق كه در مجموعه مقالات همايشهاي ملي فرهنگ و مديريت جهادي 1386،1387و 1388 به چاپ رسيده و حداقل يكي از نگارندگان آن از جهادگران جهادسازندگي بوده، به بررسي ويژگيهاي جهادگران جهادسازندگي پرداخته شده است. يافتههاي پژوهش بر اساس كدگذاري هاي صورت گرفته روي مفاهيم و استخراج تم هاي فرعي نشان داد: ويژگي جهادگران با آنچه به نام هوش معنوي در ادبيات علمي جهان مطرح است، قرابتهاي بسياري دارد و قابل طبقه بندي بر اساس مدل هوش معنوي ايمونز است. همچنين در مجموع 46 تم فرعي شناسايي و بهعنوان ويژگي جهادگران معرفي شد و در قالب 5 تم اصلي طبقه بندي كليتري صورت پذيرفت.