تحليل عوامل پيش برنده و بازدارنده توسعه اشتغال زنان روستايي شهرستان نجف آباد

اين پژوهش با هدف تحليل عوامل پيش برنده و بازدارنده توسعه اشتغال زنان روستايي شهرستان نجف آباد انجام شد. روش پژوهش پيمايشي و از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل زنان روستايي بين 15-64 سال شهرستان نجف آباد بود (7354=N). حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برآورد گرديد و180نفر بصورت نمونه گيري با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده كه اعتبار (روايي) آن با نظر متخصصين و اساتيد مديريت و توسعه كشاورزي دانشگاه تهران مورد تاييد قرار گرفت. اعتماد (پايايي) ابزار تحقيق با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي هر يك از مقياس هاي اصلي پرسشنامه در حد مناسب (بالاي 9/0) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSwin نسخه 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل عاملي مربوط به عوامل بازدارنده نشان داد كه متغيرها در هفت عامل زيرساختي- حمايتي، فرهنگي- روانشناختي، مهارتي، اعتماد اجتماعي، ساختاري، انگيزشي-شناختي و تسهيلات بانكي قرار گرفتند كه اين هفت عامل 50/66 درصد كل واريانس را تبيين مي كند. در تحليل عاملي عوامل پيش برنده 5 عامل آموزشي- حمايتي، فرهنگي- زيرساختي، خانوادگي، مشاركت اقتصادي و نهادي شناسايي شد كه اين پنج عامل68/60 درصد كل واريانس را تبيين مي كند. به علاوه يافته­ها نشان داد سهم عوامل بازدارنده بيشتر از عوامل پيش برنده مي­باشد .