بررسي سوگيري استدلال استنتاج زودهنگام در بيماران مبتلا به هراس اجتماعي و افراد غيربيمار، در موقعيت القاي اضطراب

همه ي ما برخي اوقات، در موقعيت هاي اجتماعي مضطرب مي شويم. هراس اجتماعي شكل اغراق آميز اينگونه ترس ها هستند. اين افراد از اينكه ديده شوند مي ترسند. آنها مي ترسند به گونه اي عمل كنند كه تحقيرآميز يا شرم آور باشد. پژوهشگران چهار نوع سو گيري شناختي را در افراد مضطرب شناسايي كرده اند كه شامل؛ سوگيري توجه، حافظه، قضاوت و تعبير ميباشد. يكي از سوگيري هاي موجود در قضاوت، سوگيري استدلال استنتاج زود هنگام مي باشد، كه در واقع بيان كننده ي قضاوت يا تصميم در مورد چيزي، بدون داشتن همه ي حقايق است و يا استنتاج بدون توجيه. بنابر اين، افراد مبتلا به هراس اجتماعي در موقعيت هاي هراس آور اجتماعي ممكن است دچار اين سوگيري شوند.طرح اين پژوهش، به شيوه ي علي- مقايسه اي است. در اين پژوهش از روش نمونه گيري زماني در دسترس استفاده شد و دو گروه آزمودني مورد آزمايش قرار گرفتند: 45 نفر مبتلايان به هراس اجتماعي و 45 نفر افراد غيربيمار. نتايج نشان داد كه مبتلايان به هراس اجتماعي در مقايسه با افراد غيربيمار در موقعيت القاي اضطراب، دچار سوگيري استنتاج زودهنگام مي شدند. در واقع براي اينكه زودتر از اضطراب موجود در موقعيت رها شوند، براساس شواهد ناقص و نا كافي عجولانه اقدام به تصميم گيري مي كنند. همچنين نتايج نشان داد كه مولفه ي حضور ناظر مي تواند يك مولفه ي استرس زا براي افراد مبتلا به اختلال هراس اجتماعي باشد كه در موقعيت هاي تصميم گيري و قضاوت تاثير منفي اي بر استدلال آن ها خواهد داشت.