ارزيابي اثرات مهاركنندگي و كشندگي عصاره‌هاي آبي، اتانولي و هيدروالكلي اندام‌هاي هوايي گياه سالويا خراسانيكا عليه برخي باكتري‌هاي گرم منفي و گرم مثبت در شرايط آزمايشگاهي

Evaluation of Inhibitory and Lethal Effects of Aqueous, Ethanolic and Hydroalcoholic Extracts of Aerial Parts of Salvia chorassanica against Some Gram-negative and Gram-positive Bacteria in Vitro

چكیده زمینه و هدف: گسترش مقاومت باكتریایی به آنتی‌بیوتیك‌ها منجر به افزایش تمایل به توسعه تركیبات جدید آنتی‌میكروبی مؤثرتر و بدون سمّیت شده است. در این مطالعه اثرات مهاركنندگی و كشندگی عصاره‌های آبی، اتانولی و هیدروالكلی اندام‌های هوایی گیاه سالویا خراسانیكا (Salvia chorasanica) علیه لیستریا مونوسیتوژنز، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تیفی و اشرشیاكلی O157 بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه از آزمون انتشار دیسك به روش كربی - بوئر جهت ارزیابی فعالیت ضدمیكروبی استفاده گردید. در این روش، باكتری در محیط كشت مولر هینتون آگار    به‌صورت چمنی كشت داده شد. جهت تعیین حداقل غلظت مهاركنندگی و حداقل غلظت كشندگی از روش میكرودایلوشن باElisa  و افزودن معرف تری‌فنیل تترازولیوم كلراید استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یك‌طرفه و آزمون دانكن (Duncan) در سطح 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بیشترین قطر ‌هاله بازداری در روش انتشار در آگار مربوط به عصاره هیدروالكلی اندام‌های هوایی سالویا خراسانیكا علیه باكتری گرم مثبت باسیلوس سرئوس بود. میزان MIC محاسبه‌شده در مورد عصاره‌های هیدروالكلی بر باكتری‌های گرم مثبت، معادل 30 میلی‌گرم برمیلی‌لیتر تعیین شد كه این میزان در میان دیگر MIC‌های اندازه‌گیری‌شده، كمترین مقدار بود. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، باكتری‌های گرم منفی در مقایسه با باكتری‌های گرم مثبت، مقاومت بیشتری در برابر عصاره‌های مختلف اندام هوایی گیاه سالویا خراسانیكا از خود نشان می‌دهند، به‌طوری‌كه باكتری سالمولا تیفی به‌عنوان مقاو‌م‌ترین باكتری در میان باكتری‌های موردآزمون شناخته شده است.

Abstract Background and Objectives: Development of bacterial resistance to antibiotics has led to an increased tendency to development of new more effective and non-toxic antimicrobial compounds. In this study, the inhibitory and lethal effects of aqueous, ethanolic, and hydroalcoholic extracts of aerial parts of Salvia chorassanica were evaluated against Listeria monocytogenes, Bacillus cereus, Salmonella typhi, and Escherichia coli O:157. Methods: In this study, Kirby–Bauer disk diffusion method was used to evaluate antimicrobial activity. In this method, bacteria were cultivated as grass culture in Mueller Hinton Agar (MHA) media. To determine the minimum inhibitory concentration and minimum bactericidal concentration, micro-dilution method with ELISA and addition of phenyl tetrazolium chloride reagent, were used. Data were analyzed using one-way ANOVA and Duncan’s test at the significance level of p<0.05. Results: The highest diameter of inhibition in agar diffusion method was related to hydroalcoholic extract of aerial parts of Salvia chorassanica against Gram-positive bacteria Bacillus cereus. The amount of calculated MIC of hydro-alcoholic extract for Gram-positive bacteria was 30mg/ml. This amount was the lowest among other measured MIC. Conclusion: Based on the results of this study, Gram-negative bacteria showed more resistance to different extracts of aerial parts of Salvia chorassanica as compared to Gram-positive bacteria, so that Salmonella typhi was found to be the most resistant bacterium among the tested bacteria.