مقايسه تأثير روش‌هاي درماني عقلاني - هيجاني و مبتني بر حضور ذهن بر علائم اختلال افسرده‌خويي در زنان

Comparison of the Effect of Rational-emotional and Mindfulness-based Treatment Methods on the Symptoms of Dysthymia Disorder in Women

زمینه و هدف: افسرده‌خویی از طبقه اختلالات خُلقی است كه با خُلق افسرده در بیشتر ساعات روز تعریف می‌شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثر روش‌های درمانی عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر علائم اختلال افسرده‌خویی در زنان بود. روش بررسی: در این مطالعه كه به‌صورت شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه شاهد انجام شد، 20 نفر از زنان مبتلا به اختلال افسرده‌خویی در مراكز درمانی تحت نظارت بهزیستی به‌طور تصادفی انتخاب و در دو گروه‌ آزمایشی و اختصاصی قرار گرفتند. از پرسشنامه افسردگی Beck و مصاحبه بالینی جهت تشخیص و پیش‌آزمون - پس‌آزمون استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تی گروه‌های وابسته و مستقل و آزمون كای‌مربع تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه هر دو روش عقلانی- هیجانی و مبتنی بر حضور ذهن بر كاهش علائم افسرده‌خویی، تأثیر معنی‌داری داشت (001/0p<). درمان مبتنی بر حضور ذهن در مقایسه با درمان عقلانی – هیجانی نیز در كاهش علائم افسرده‌خویی، تأثیر بیشتری داشت (003/0p=). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد درمان مبتنی بر حضور ذهن و عقلانی - هیجانی از روش‌های درما‌ن‌شناختی مؤثر در كاهش علائم افسرده‌خویی در زنان است كه در این میان، روش درمان مبتنی بر حضور ذهن مؤثرتر می‌باشد.

Background and Objectives: Dysthymia is one of the categories of mood disorders, which is defined by depressed mood at most times of the day. The aim of the present research was comparison of the effect of rational-emotional and mindfulness-based treatment methods on symptoms of dysthymia disorder in women. Methods: In this quasi-experimental study that was performed as pretest-posttest with control group, 20 women with dysthymia disorder were selected randomly from treatment centers under the supervision of wellbeing organization and assigned to two groups of experimental and specific. Beck depression questionnaire and clinical interview were used for diagnosis and pretest-posttest. Data were analyzed using dependent and independent t- and chi-square tests. Results: In this study, both rational-emotional and mindfulness-based methods of had significant effect on the reduction of dysthymia symptoms (p<0.001). Mindfulness-based treatment was more effective in the reduction of dysthymia symptoms as compared with rational-emotional treatment (p=0.003). Conclusion: The results of this study indicated that mindfulness-based and rational-emotional treatments are effective cognitive treatment methods in reducing symptoms of dysthymia in women, of which mindfulness-based treatment method is more effective.