ارزيابي تاثير فاصله رديف‏ و كاربرد علف‏كش بر كنترل علف‏ هاي هرز در كشت مستقيم برنج

Evaluating the effect of Row Spacing and Herbicide application on Weed Control in Direct-Seeded Rice

مطالعه حاضر جهت ارزیابی كارایی برخی علف كش­های پس رویشی روی كنترل علف­های هرز در كشت مستقیم برنج با فواصل ردیف متفاوت در یك آزمایش مزرعه­ای، در سال 1390در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارها شامل فاصله بین ردیف‏های كاشت برنج در 3 سطح (15، 25 و 35 سانتی‏متر) و كنترل شیمیایی علف‏های هرز در 6 سطح (پندیمتالین به مقدار 660 گرم ماده موثره در هكتار، بنتازون به مقدار 1200 گرم ماده موثره در هكتار، پروپانیل + سینوسولفورون به مقدار 2160 + 20 گرم ماده موثره در هكتار، اكسادیارژیل به مقدار 900 گرم ماده موثره در هكتار، كلودینافوپ پروپارژیل + "بروماكسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون به مقدار 40 + 200 + 1200 گرم ماده موثره در هكتار، ستوكسیدیم سدیم + "بروماكسینیل + ام. سی. پی. آ" +بنتازون به مقدار 250 + 200 + 1200 گرم ماده موثره در هكتار) بودند. تیمار عاری از علف‏هرز نیز در آزمایش گنجانده شد. هر كرت از طول به دو بخش تقسیم شد، یك بخش مورد تیمار قرار گرفت و بخش دیگر به عنوان شاهد بخش تیمار شده در نظر گرفته شد. علف‏كش پندیمتالین 7 روز پس از كاشت و بقیه تیمارهای علف‏كشی 35 روز پس از كاشت اعمال شدند. علف‏های هرز خسارت‏زا عبارت بودند از زانتیوم (Xanthium strumarium L.)، جانسونگراس [Sorghum halepense (L.) Pers.]، برگ مخملی (Abutilon theophrasti Medik.)، آمارانتوس  ریشه‏قرمز (Amaranthus retroflexus L.) و سوروف بدون ریشك [Echinochloa colonum (L.) Link.]. تاثیر كاهش فاصله ردیف بر كاهش وزن خشك علف‏های هرز در 77 و 89 روز پس از كاشت معنی‏دار بود. وزن خشك علف‏های هرز در تمام مراحل نمونه‏برداری با كاربرد همه تیمارهای شیمیایی كنترل علف‏هرز كمتر از كرت‏های آلوده به علف‏هرز بود. با این حال، كارایی هیچ یك از تیمارهای كنترل علف‏هرز بر كاهش وزن خشك علف‏های هرز مشابه با تیمار وجین نبود. كمترین میزان كاهش وزن خشك علف‏های هرز مربوط به تیمار كاربرد علف‏كش اكسادیارژیل بود. در میان علف‏كش‏های ارزیابی شده، اختلاط‏های علف‏كشی ستوكسیدیم سدیم + "بروماكسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون، پروپانیل + سینوسولفورون و كلودینافوپ پروپارژیل + "بروماكسینیل + ام. سی. پی. آ" + بنتازون به‏طور موثری علف‏های هرز را در مقایسه با تیمارهای آلوده به علف‏هرز كنترل كردند.

A field experiment was conducted to evaluating the performance of some post-emergence herbicides and different row spacing for weed control in direct-seeded rice at the Research Farm, Gorgan University of Agricultural Science and Natural Resources, in 2011. Treatments consisted of three crop spacing between the rows (15, 25, and 35 cm), and six chemical weed control (pendimethalin at 660 g a.i. ha-1, bentazon at 1200 g a.i. ha-1, propanil + cinosulfuron at 2160+20 g a.i. ha-1, oxadiargyl at 900 g a.i. ha-1, clodinafop propargyl + "bromoxynil + MCPA" + bentazon at 40+200+1200 g a.i. ha-1 and sethoxydim + "bromoxynil + MCPA" + bentazon at 250+200+1200 g a.i. ha-1). Weed-free treatment also was included in the experiment. The plots were divided into two sections, treatments were applied in a section and the other part of each plot was considered as the control of treated section. The pendimethalin was sprayed 7 days after sowing (DAS) and other experimental herbicide treatments were applied at 35 DAS. The dominant competitiveness weed species were Xanthium strumarium (L.), Sorghum halepense (L.) Pers., Abutilon theophrasti Medik., Amaranthus retroflexus (L.) and Echinochloa colona (L.). Effect of reduced row spacing on dry matters of weed was significant at 77 and 89 DAS. Dry matters of weeds with all the chemical weed control treatments at all stages were lower than those of their weedy checks. However, none of the herbicide treatments were as effective as the weed-free treatment in reducing the dry matter of weeds. The lowest reduction in total weed dry weight was recorded with oxadiargyl herbicide. Among the herbicides evaluated, sethoxydim + "bromoxynil + MCPA" + bentazon, propanil + cinosulfuron and clodinafop propargyl + "bromoxynil + MCPA" + bentazon perfomed well as they effectively controlled weeds comparable to the weedy checks.