بررسي تطبيقي برنامه آموزش ايمني ترافيك به كودكان پيش‌دبستاني در ايران و استراليا

A Comparison of Traffic Safety Education Program in Iran and Australia Preschool Children

در اين پژوهش به مقايسه برنامه آموزش ايمني ترافيك به كودكان پيش‌دبستاني در كشور ايران و استراليا پرداخته و شباهت‌ها و تفاوت‌هاي عناصر هر كدام از طرح‌هاي كشورهاي مذكور مورد بررسي قرار گرفته است. مقاله حاضر تلاش مي‌كند اجزاي اصلي برنامه آموزشي كه شامل اهداف، محتوا، رويكردهاي آموزشي و نيز ابزار مورد نياز براي اجراي آن را در اين دو كشور مورد بررسي قرار دهد. نتايج اين پژوهش مي‌تواند به برنامه‌ريزان براي دست‌يابي به هدف‌هاي خود از راه رفع نواقص و كاستي‌ها و ايجاد تغييرات لازم در برنامه فعلي و يا تدوين برنامه‌اي جديد و جامع‌تر كمك كند. در اين پژوهش مقايسه‌اي، داده‌هاي مورد نياز براي پاسخ به پرسش‌ها، به وسيله مطالعه توصيفي براساس تحليل محتواي گردآوري اسناد و مدارك كتابخانه‌اي و گزارش‌هاي پژوهشي صورت پذيرفته است. براساس نتايج پژوهش، اهداف دو طرح در بسياري از موارد داراي اشتراك بوده ولي از لحاظ رويكرد آموزشي طرح اجرايي در استراليا مبتني بر استفاده از موقعيت‌هاي عملي (سازنده‌گرايي) و اصول تغيير رفتار مي‌باشد و طرح اجرايي در ايران از محتواي آموزشي قابل استفاده در كلاس درس و يادگيري اجتماعي براساس بحث و گفتگو كلاسي بهره مي‌گيرد. همچنين تفاوت‌هايي نيز در ابزار، محتوا و نيز اهداف ميان اين دو طرح وجود دارد كه آنها را از يكديگر متمايز كرده است و حاكي از لزوم تغيير در محتوا، سطوح آموزش، ضريب نفوذ در كشور و هدف‌گذاري مي‌باشد.

The purpose of the present study was to compare traffic safety education program in Iran and Australia preschool children. In this study, similarities and differences between those programs undertaken in these two countries were examined. Data were collected using descriptive study based on content analysis of library documents and research reports. The study examined the elements of programs such as purposes, content, tools and also educational approaches. The results indicated that the purposes of programs had lots of similarity but in educational approach, Australian program was based on structuralism and behavioral change principles, and Iranian program was based on social learning and discussion. The results also showed differences in tools, content and purposes in these two programs.