مقايسه‌ي عملكرد افراد مبتلا به اسكيزوفرنيا، بستگان سالم درجه اول آنها و افراد بهنجار در بازشناسي حالات هيجان چهره اي

هدف: پژوهشگران با مطالعه ي جنبه‌هاي مختلف شناخت اجتماعي، به عنوان يكي از علل عملكردهاي نامناسب اجتماعي در افراد مبتلا به اسكيزوفرنيا، دريافته‌اند كه توانايي اين افراد در ادراك هيجان كمتر از افراد بهنجار است. همچنين تحقيقات نشان داده‌اند كه پردازش هيجان چهره‌اي منشا ژنتيكي دارد و احتمالاً وابستگان ژنتيكي اين بيماران نيز از آن متاثرند؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر، مقايسه ي عملكرد افراد مبتلا به اسكيزوفرنيا، بستگان سالم آنها و افراد بهنجار در بازشناسي هيجان هاي چهره‌اي است. روش: اين پژوهش در قالب يك طرح علي-مقايسه‌اي پس‌رويدادي براي 78 آزمودني اجرا و بازشناسي هيجان در اين افراد با استفاده از آزمايه‌ي كامپيوتري بازشناسي هيجان چهره اي در تصاوير استاندارد اكمن بررسي‌شد. يافته‌ها: بهترين عملكرد كلي را گروه بهنجار و ضعيف‌ترين آن را گروه اسكيزوفرنيا نشان داد. يافته ها همچنين حاكي از آن بودند كه در بازشناسي غم، بستگان عملكردي شبيه بيماران دارند و به شكل معناداري ضعيف تر از افراد بهنجار هستند. در بازشناسي خشم عملكرد بستگان بيماران بهتر از گروه بيماران بود و با گروه بهنجار تفاوتي نداشت. عملكرد هر سه گروه در بازشناسي چهره‌هاي بدون هيجان (خنثي) به شكل معناداري متفاوت بود و گروه بهنجار و اسكيزوفرنيا به‌ترتيب بهترين و ضعيف‌ترين عملكرد را داشتند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان‌ مي‌دهند كه نوع هيجان بر عملكرد افراد در بازشناسي هيجان موثر بوده و بازشناسي هيجان‌هاي چهره‌اي هم در افراد مبتلا به اسكيزوفرنيا و هم در بستگان سالم آنها از افراد بهنجار جامعه ضعيف‌تر است

Introduction: Considerable attention has focused on aspects of social cognition (including emotion recognition) as potential determinants of social dysfunction in schizophrenia. Recent research endeavors have consistently indicated that schizophrenia patients are less competent in perceiving emotions compared to healthy controls. On the other hand, it has been well-documented that emotion processing in different individuals can be attributed to their genetic factors and biological relatives of schizophrenia patients are likely to have potential impairments in emotion perception. Thereupon, this study attempted to compare facial affect recognition in schizophrenia patients, their unaffected first- degree relatives and normal individuals. Method: This cross-sectional study was conducted on 78 participants. A computer-based version of the emotion recognition task, using Ekman’s photo set, was used to assess their facial emotion recognition. Results: Normal individuals and schizophrenia patients had respectively the best and the worst performance on the task. Regarding sadness recognition, relatives and schizophrenia patients, were less competent than normal individuals. However, their relatives’ performance on anger recognition was similar to that of normal individuals; and both groups performed better than schizophrenia patients. The performance of schizophrenia relatives fell between the patient and control groups during the recognition of neutral faces. All such these differences were statistically significance. Conclusion: Our results corroborated the previous findings suggesting that schizophrenia patients and their unaffected first-degree relatives tend to have deficits when performing facial emotion recognition tasks. Besides, the findings confirmed the notion that emotion types potentially influence the emotion recognition across schizophrenic and healthy individuals