تحليل علل خطاي اخذ شرح حال پزشكي از بيمار در مراكز اورژانس پيش بيمارستاني كردكوي

مقدمه: خطا در اخذ شرح حال پزشكي اهميت فراواني در كيفيت خدمات باليني مراكز فوريت هاي پزشكي دارد. با شناسايي علت ريشه اي ايجاد خطا مي توان اخذ شرح حال را بهبود بخشيد. هدف اين مطالعه تحليل علل خطاي اخذ شرح حال پزشكي از بيمار در مراكز اورژانس پيش بيمارستاني كردكوي بود. روش پژوهش: اين مطالعه توصيفي، تركيب كمي كيفي بود كه در سال 1393 به روش تحليل حالات و اثرات خطا انجام شد. جامعه پژوهش 19 نفر از كاركنان مراكز فوريت هاي پزشكي اورژانس كردكوي بود كه به روش نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه تعيين اولويت خطا و كار برگ (Failure Mode and Effect Analysis) FMEA بود. اطلاعات پژوهش به شيوه مصاحبه گروهي و تشكيل جلسات تيم FMEA به فاصله ي زماني هر 14 روز گردآوري شد. تجزيه و تحليل آمار با استفاده از آمار توصيفي ميانگين و درصد و تعيين عدد اولويت ريسك خط RPN (Risk Priority Number) بود كه با پذيرش خطا در سطح بالاي 125 اولويت بندي و پيشنهاد راه كار انجام شد. قابليت اطمينان مطالعه 87.5 درصد بود. يافته ها : علل خطا در اخذ شرح حال از بيمار در 8 علت شامل فقدان دانش كافي، كمبود توانايي در ساختاربندي شرح حال، عدم توجه، ضعف ارتباط با بيمار، فقدان انگيزه، كمبود امكانات معاينه و زمان كافي، نامناسب بودن محيط دسته بندي شد. پس از احتساب اعداد اولويت ريسك تعداد 5 علت با ريسك بالاي 125 شامل فقدان انگيزه (294 =RPN)، عدم توجه (280 =RPN)، كمبود توانايي در ساختاربندي (252 =RPN)، فقدان دانش كافي (242 =RPN)، كمبود زمان (140=RPN) شناسايي شد. علت ريشه اي ايجاد خطا بر حسب فراواني مربوط به خطاهاي انساني (6 خطا)، سازماني (5 خطا) و تجهيزات (3 خطا) بود. بيشترين علت ايجاد خطا در سه حوزه فوق مربوط به فقدان انگيزه (294 =RPN) بود. نتيجه گيري: علل مختلفي در اخذ شرح حال پزشكي با كيفيت پايين نقش دارد كه خطا انساني مهم ترين علت آن بود. تامين آموزش، برنامه ريزي مدون و توسعه و ارتقا وضعيت كاركنان مي تواند ضمن افزايش انگيزه فعاليت، در بهبود اخذ شرح حال و ارائه ساير خدمات باليني موثر باشد.