پيش‌بيني احساس غربت بر اساس سبك‌هاي دلبستگي و ارتباط با همسالان در دانشجويان دختر

Prediction of homesickness changes from attachment styles and peer relationship

اين پژوهش با هدف بررسي نقش سبك‌هاي دلبستگي و ارتباط با همسالان در پيش‌بيني احساس غربت و ايجاد آن انجام شد. گروه نمونه شامل 293 دانشجوي دختر دانشگاه تبريز در سال تحصيلي 91-92 بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. مقياس احساس غربت فن فليت، پرسشنامه‌ي سبك دلبستگي هازن و شيور و خرده مقياس ارتباط با همسالان از مقياس مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون (1983) ابزارهاي پژوهش بودند. تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه هم‌زمان براي تحليل داده‌هاي پژوهش استفاده گرديد. نتايج نشان داد سبك دلبستگي اجتنابي و سبك دلبستگي دوسوگرا احساس غربت را پيش‌بيني مي‌كنند. ارتباط با همسالان پيش‌بين معني‌داري احساس غربت نيست

This study examined the role of attachment style and peer relationship on university studentsʹ homesickness. The participants were 293 female university students from Tabriz University. They completed the Van Vliet’s Homesickness Scale (2001), Hazan and Shaver’s Attachment Style Questionnaire (1987) and the Peer Relationship subscale of Matson Social Scale. Analysis of Multiple Regression (enter method) was used for analyzing data. Results showed that insecure avoidant and insecure ambivalent attachment styles were significant predictors of homesickness. Peer relation was not a predictor of homesickness.