عنوان مقاله :
رفتارهاي خودمراقبتي ارتقا دهنده سلامت و عوامل مرتبط با آن در سالمندان: كاربرد مدل اعتقاد بهداشتي
عنوان فرعي :
Health Promoting Self-Care Behaviors and Its Related Factors in Elderly: Application of Health Belief Model
پديد آورندگان :
آزادبخت، مجتبي نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش و ارتقا سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ايران. Azadbakht, Mojtaba , گرمارودي، غلامرضا نويسنده دكتري تخصصي بهداشت مادر و كودك، استاديار گروه آموزش و ارتقا سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ايران. Garmaroudi , Gholamreza , طاهري تنجاني، پريسا نويسنده دكتري تخصصي طب سالمندان، استاديار گروه پزشكي داخلي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران، ايران. Taheri Tanjani, Parisa , صحاف، رباب نويسنده دكتري تخصصي سالمندشناسي، استاديارگروه آموزش سالمندي، دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران، ايران. Sahaf , Robab , شجاعي زاده، داوود نويسنده دكتري تخصصي آموزش بهداشت، استاد گروه آموزش و ارتقا سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ايران. Shojaeijadeh, Davood , قيسوندي، الهام نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش و ارتقا سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي تهران، ايران. Gheisvandi, Elham
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 0
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
نگرش , سالمندي , خودمراقبتي , ارتقا سلامت
چكيده فارسي :
مقدمه: باورهاي بهداشتي به‌طور قابل‌توجهي در اتخاذ رفتارهاي خودمراقبتي ارتقادهنده سلامت تاثيرگذار هستند. يكي از شناخته‌شده‌ترين مدل‌هاي مبتني بر باور، مدل اعتقاد بهداشتي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين سازه‌هاي اين مدل و برخي عوامل جمعيت‌شناختي با رفتارهاي خودمراقبتي ارتقا دهنده سلامت در سالمندان انجام گرديد.
مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي با مشاركت 465 نفر از سالمندان مراجعه‌كننده به فرهنگسراهاي شهر تهران با استفاده از روش نمونه‌گيري چندمرحله‌اي انجام شد. ابزارهاي مورداستفاده شامل پرسشنامه‌هاي دموگرافيك، سنجش باورهاي بهداشتي، خودكارآمدي و رفتارهاي خودمراقبتي ارتقا دهنده سلامت بود. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 22 و بر اساس آزمون‌هاي تي‌مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه، همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندمتغيره مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: ميانگين (±انحراف معيار) سني آزمودني‌ها 12/6±24/68 سال و ميانگين نمره كلي رفتارهاي خودمراقبتي 36/0±79/1 بود. جنسيت(011/0=P)، وضعيت اقتصادي(001/0 > P)، سطح تحصيلات(001/0 > P) و سن(008/0=P) به‌طور معناداري با رفتارهاي خودمراقبتي ارتباط داشتند. بر پايه تحليل رگرسيوني مدل اعتقاد بهداشتي موانع درك شده، خودكارآمدي و شدت درك شده به‌عنوان تعيين‌كننده‌هاي نهايي رفتار مشخص شدند(001/0 > P).
نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، ضروري است كه در طراحي برنامه‌هاي ارتقا سلامت سالمندان بر افزايش خودكارآمدي و شدت درك شده و همچنين بر كاهش موانع درك شده توجه ويژه‌اي شود.
عنوان نشريه :
آموزش و سلامت جامعه
عنوان نشريه :
آموزش و سلامت جامعه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
