مروري بر ميكروجلبك‌ها و زيست‌توده‌ها

امروزه با توجه به كاهش منابع انرژي فسيلي و بالابودن هزينه‌هاي آن طي دهه‌هاي اخير، توجه به يافتن جايگزيني مناسب و پاك براي منابع انرژي فسيلي افزايش چشمگيري يافته است. از جمله اين منابع، كه قابليت كاربردي‌شدن را دارد، استفاده از زيست‌توده براي توليد سوخت‌هاي زيستي است. سوخت هاي زيستي از محصولات كشاورزي يا ضايعات برجاي مانده از آنها، زباله‌هاي شهري و حتي فاضلاب‌ها استحصال مي‌شود. اين سوخت‌ها از اين نظر كه مواد گياهي مورد استفاده در آنها دي اكسيد كربن موجود در هوا را جذب كرده و پس از احتراق دوباره همان را به هوا باز مي گرداند، پاك محسوب مي شوند و از اين نظر كه دوباره قابليت پرورش‌دادن را دارند تجديدپذيرند. در بين اين مواد، استفاده از مواد خوراكي خود سبب از بين رفتن مواد غذايي مي‌شود و توجيه‌پذيري آن را كاهش مي‌دهد. از جمله مواد گياهي پيشنهادي استفاده از جلبك‌هاست كه در بسياري از نقاط جهان قابليت پرورش دارند و با ويژگي‌هاي خواص خود مي‌توانند جايگزين مناسبي براي انواع ديگر زيست‌توده‌ها باشند. در اين مقاله به معرفي ميكروجلبك‌ها و روش‌هاي متنوع فراوري آنها، همچنين انواع سوخت‌هاي زيستي حاصل از زيست‌توده‌ها پرداخته مي شود.