بررسي برچسب انرژي ساختمان در ايران با رويكرد مديريت مصرف انرژي

از جمله بخش‌هاي اصلي مصرف‌كننده انرژي در ايران ساختمان است؛ به‌طوري‌كه اين ميزان مصرف انرژي بسيار بيشتر از متوسط ميزان مصرف انرژي در كشورهاي توسعه‌يافته مي باشد. يكي از راه هاي كاهش مصرف انرژي كه سالياني است در جهان مورد توجه قرار گرفته، استفاده از برچسب انرژي ساختمان است. در اين مقاله پس از بررسي تقسيم‌بندي اقليمي در ايران، استانداردهاي مربوط به برچسب انرژي ساختمان و ضوابط مبحث نوزدهم مقررات ملي ساختمان بيان مي‌گردد. سپس مقررات مذكور روي يك ساختمان نمونه بررسي مي شود. در پايان پارامترهاي بهينه‌سازي مصرف انرژي ساختمان و ميزان ارتقاي رده برچسب انرژي ساختمان نمونه مورد تحليل و بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج نشان مي‌دهند كه مطلوب‌ترين شرايط مصرف انرژي ساختمان نمونه در حالت اوليه مربوط به اقليم‌هاي2 و 8 و در حالت بهبوديافته مربوط به اقليم‌هاي1 و 2 مي‌باشد. كمترين تاثير بهينه سازي مصرف انرژي ساختمان در اقليم 8 و بيشترين تاثير بهينه سازي ساختمان از لحاظ مصرف انرژي را در اقليم هاي3، 4 و 5 شاهد هستيم. لذا اجراي راه‌كارهاي مذكور در اقليم هاي پرمصرف 3، 4 و 5 بيشترين صرفه اقتصادي را خواهد داشت. ضمناً رعايت اصول مقررات ملي ساختمان در ابتداي طراحي با هدف كاهش مصرف انرژي، در اقليم 8 ضروري است.