مولفه هاي «امر به معروف و نهي از منكر» با تاكيد بر تدوين الزام هاي عمليو كاربست هاي آن در محيط هاي آموزشي

The Components of ‘’ Enjoining Good and Forbidding Evil’’ with Emphasis on Assigning Its Practical Obligations and Pragmatics in the Educational Environment

در جهان كنوني، زندگي اخلاقي بشر در اثر تزلزل نظام هاي ارزشي و انحلال مباني مقدسات، با بحران هاي گوناگون اخلاقي، معنوي، فرهنگي و ديني مواجه شده است. «امر به معروف و نهي از منكر»، به منزله بخشي از سياست هاي نظارتي و كنترلي دين مبين اسلام براي برقراري نظم عمومي در جامعه اسلامي، نقش مهمي در افزايش التزام همگاني به رعايت ارزش ها و هنجارهاي پذيرفته شده اجتماعي ايفا مي كند. ازاين رو، هدف اين پژوهش شناسايي مولفه هاي «امر به معروف و نهي از منكر» با هدف تدوين الزامات عملي و استفاده از آنها در محيط هاي آموزشي است. روش انجام پژوهش توصيفي ـ تحليلي است. يافته هاي پژوهش بيانگر آن است كه از مفاهيمي همچون خدامحوري، توجه به كرامت انساني، محبت و صميميت، بردباري، حق گويي و باطل ستيزي، عدالت مداري، و هدايت گري مي توان به عنوان مولفه هاي اساسي امر به معروف و نهي از منكر ياد كرد.

Nowadays, due to the destabilization of educational systems and dissolution of sacred principles, man’s moral life encounters different kinds of moral, spiritual, cultural and religious chaos. As part of the control policies of Islam for establishing public order in Islamic society, ‘’enjoining good and forbidding evil’’ plays an important role in increasing the degree of public commitment to observing generally accepted values and norms. Therefore, this research aims to expound the components of ‘’enjoining good and forbidding evil’’ with the aim of assigning practical obligations and using them in educational environment. A descriptive-analytical is used in this research. The findings of the research show that such concepts like: theocentrism, attention to human dignity, love and sincerity, tolerance, truthfulness, combating falsehood, justice-centeredness and guidance –seeking are regarded as the basic components of enjoining good and forbidding evil.