نسبت سرمايه اجتماعي و قانون پذيري در آرا سه نسل از جامعه شناسان

On the Relation Ship between Social Capital and Obedience of Law in Ideas of Three Generation of Sociologists

هم سرمايه ي اجتماعي و هم قانون پذيري، هر دو پديده هايي جامعه-زاد و جامعه زي هستند؛ از اين رو، با توجه به چنين خاستگاه مشتركي، مي-توان نسبتي بين آنها قايل شد. مقاله ي حاضر به تحليل نظري رابطه ي اين دو مفهوم در آرا سه نسل از جامعه شناسان پرداخته است. بر اساس يك رويكرد تطبيقي، در آرا جامعه شناسان موردنظر، اين نتيجه، حاصل گرديده كه، مكانيسم شكل گيري سرمايه ي اجتماعي و فرآيند نهادينه شدن قانون-پذيري در ايده ي نسل اول، خصلتي، نظم گرايانه و ساختاري داشته در نسل دوم، رد پاي كنش گر در كنار الزام ساختاري و در نسل سوم علاوه بر اين دو عامل (ساختار و كنش)، عنصر تضاد نيز ديده مي شود. به سخن ديگر، هر قدر از نسل اول جامعه شناسان به نسل هاي بعدي مي رسيم، هم چند سبب بيني و هم واقع گرايي در خصوص مفاهيم فوق و نسبت آنها با هم در آراي آنان به چشم مي خورد.

Both social capital and obedience of law are social phenomena. Due to this common stand point exists relationship between the Two. This paper is concerned with theoretical analysis of the relationship between these concepts in ideas of three generation of sociologists. Adopting a comparative approach to survey the view of the given sociologists made it that to first generation sociologists, social capital formation mechanism and institutionalization of law obedience Represented structural and International characteristics. For second generation sociologists in addition to structural obligation traces of actor, can be observed. And in view of three generation conflict factors are seen in addition. In other word, study of these concepts and their relationship makes it clear that from the first generation onward multiplicity in cause and realism have been introduced.