سبك‌شناسي زباني داستان هاي كوتاه جلال آل احمد

Linguistic Stylistics of Jalal Al Ahmad’s Short Stories

سبك واقعيتي زباني است و سرچشمه اين واقعيت در گزينش‌هاي زباني نويسنده نهفته است. مطالعات سبك‌شناسي مي‌تواند در درك بهتر متون ادبي راهگشا باشد. تحقيق حاضر، به توصيف و بررسي ويژگي هاي زباني داستان هاي كوتاه جلال آل احمد مي‌پردازد. نگارنده سعي دارد تا برخي از ويژگي هاي آوايي، واژگاني و نحوي نثر آل احمد را تعيين كند. بدين منظور بيست داستان كوتاه آل احمد، براساس روش پيشنهادي رايت و هوپ (1996) بررسي شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه آل احمد در داستان هاي كوتاهش، سبكي عاميانه دارد. اين يافته، با شواهدي آوايي، واژگاني و نحوي در داستان هاي كوتاه آل احمد تاييد مي‌شود. فرآيندهاي واجي همانند حذف واج ها و هجاها، كاربرد واژه‌ها و اصطلاحات گونه گفتاري و استفاده از اسامي و صفات ساده (بسيط) و كاربرد فراوان جملات مركّب و معلوم از مهمترين مشخصه-‌هايي هستند كه در اين تحقيق مشخص و به عنوان شواهدي در تعيين سبك آثار آل-احمد معرفي شده‌اند. اين سبك منحصربه فرد حاصل گزينش‌هاي فردي و سليقه‌اي او، از محور جانشيني زبان فارسي و چينش آن ها در محور همنشيني است.

Style is a linguistic reality and its origin lies in writer’s linguistic choices. Stylistics studies could be instrumental to a better understanding of literary texts. The present study attempts to describe and review stylistics features in Jalal Al Ahmad’s short stories. The author is trying to determine phonetic, lexical and syntactic features in Al Ahmed’s short stories. For this purpose, Al-Ahmad’s twenty short stories have been analyzed based on Wright and Hope (1996) method. The results show that Al-Ahmad has a popular style in his short stories. Phonetic, lexical and syntactic evidences in his short stories confirm these findings. Phonological processes such as phoneme and syllable deletion, using words and slangs, simple nouns and adjectives, and frequent usage of active and compound sentences are among the evidences in this study which have been discovered.