بررسي اخلاقي روايات تقسيم اوقات روزانه

Ethical Analysis of the Narrations about Daily Schedule

در قرآن كريم و روايات اهل‌بيت^ درباره تنظيم وقت و چگونگي استفاده از زمان توصيه شده است. بر اين اساس چندين روايت درباره تقسيم اوقات روزانه وجود دارد كه برخي به تقسيم سه‌گانه و برخي ديگر به تقسيم چهارگانه آن اشاره دارد. مطابق اين تحقيق، كه به طريق نقلي و شيوه كتابخانه‌اي ـ تحليلي و با هدف تبيين هر يك از فرازهاي تقسيم چهارگانه و ارتباط سازوَر بين آنها صورت گرفته، مي‌توان گفت: در مدل پيشنهادي اسلام، بخشي از اوقات روزانه به عبادت و رابطه با خدا، بخشي به تامين معاش و سامان دادن زندگي، قسمتي به معاشرت با ديگران (اعم از ارتباط با خوبان و حضور در محضر عالمان با بصيرت) و قسمتي هم به تفريحات سالم اختصاص يافته است و براساس آن، همه نيازهاي بشر در دو بخش مادي و معنوي و دو نشيه كلي حيات (دنيا و آخرت) امكان پاسخ‌گويي مناسب پيدا مي‌كند. اين مقاله عهده‌دار بررسي اخلاقي ساحت‌هاي مذكور براساس روايات نقل شده است.

In the Holy Quran and Ahl ul-Bayt’s narrations there are recommendations about timing and the manner of spending time. On this basis, there are several narrations about daily scheduling and some of them point out that this schedule is divided into three parts while some others believe that it is divided into four. According to this research being conducted by a narrative form and analytico-library method and aiming at explaining each four parts and the established relation between them, one can say that in the model proposed by Islam, a part of daily schedule is allocated to worship God, a part to earn livelihood and organizing the family, a part to have communication with others (such as having relationship with the blessed people and being present before the scholars with insights) and finally, a part is allocated to healthy recreations. Accordingly, all human needs could be answered properly within two material and spiritual parts and two general modes of life (this world and the hereafter). This paper deals with the ethical analysis of the above-mentioned topics based on the reported narrations.