آموزش انرژيهاي تجديد‌پذير در ايران

Renewable energy education in Iran

توجه به انرژيهاي تجديدپذير به عنوان جايگزين انرژيهاي فسيلي، باعث توسعه علمي و فني كشورهاي مختلف در اين زمينه شده است. دانش انرژيهاي تجديدپذير شامل مجموعه‌اي از علوم و فنون مهندسي است كه ماهيت ميان رشته‌اي آن‌ را آشكار مي‌كند. باتوجه به گستردگي منابع تجديدپذير مانند انرژيهاي خورشيدي، باد، زيست توده و زمين گرمايي در ايران، گسترش آموزش و پژوهش به همراه صنعت و فنّاوري در اين زمينه امري اجتناب ناپذير است. در اين مقاله، ابتدا ضرورت آموزش انرژيهاي تجديد‌پذير به عنوان يك رشته ميان رشته‌اي و باتوجه به اهداف سند جامع علمي كشور، يعني تربيت نيروي انساني توانا در توليد علم و فنّاوري، مورد بحث قرار مي‌گيرد. سپس، مروري بر تجارب و برنامه هاي آموزش انرژيهاي تجديد‌پذير در چند كشور جهان و مقايسه‌اي با برنامه هاي درحال اجرا در دانشگاههاي ايران صورت مي‌گيرد. در پايان، راهكارها و پيشنهاداتي در زمينه آموزش انرژيهاي تجديد‌پذير، كه توسعه پايدار را در پي داشته باشد، ارايه مي‌شود.

Renewable energies as an alternative energy of fossil energies causes scientific and technological development in many countries. The science of renewable energy includes various types of science and technologies that proofs the interdisciplinary nature of renewable energy education. Various types of renewable source, i.e. solar energy, wind energy, biomass and geothermal energy, can be found in Iran which implies the importance of renewable energy education and research in Iran. According to Iranian Science, Technology and Innovation Map, renewable energy education consider as one of the interdisciplinary program to train educated people in this field. In this paper, the renewable energy education programs in Iran were criticized. A comparison between renewable energy education programs in Iran and other countries was made. The current state of renewable energy education in Iran seems to be inadequate and it should be expanded and strengthened. Some suggestions were given to improve renewable energy education programs in Iran.