نقد قرآنيان شيعه در به‌كارگيري روش تفسيري قرآن به سنت

A criticism by the Shia Quranic scholars in applying the Quranic interpretation method to the prophetʹʹs tradition

قرآنيان نام جرياني فكري است كه با تكيه ‌بر وحدت امت اسلامي و شعار بازگشت به قرآن، در نيمه‌ دوم قرن سيزدهم هجري، تحت تاثير انديشه‌هاي اصلاحي سيد جمال‌الدين اسدآبادي و شيخ هادي نجم‌آبادي، توسط يكي از شاگردان ايشان به نام سيد اسدالله خرقاني شكل گرفت و به‌وسيله‌ ديگراني همچون شريعت سنگلجي، يوسف شعار، برقعي، قلمداران و حسيني طباطبايي ادامه يافت. اين گروه كه قرآن را در بخش اعتقادات، كافي و بي‌نياز از سنت مي‌دانند و سنت را تنها در بخش احكام و مجملات قرآن به‌عنوان مبين آيات، معتبر مي‌شمارند، براي پذيرش روايات، ملاك‌هايي همچون: موافقت آن با قرآن و عقل قطعي و متواتر بودن و مورد اتفاق بودن روايت را مطرح مي‌كنند. اما با مراجعه به برداشت‌هاي تفسيري آنان مشخص مي‌شود كه اين ملاك‌ها گاهي از سوي خود ايشان هم رعايت نشده و برخي از آنها در تفسير آيات قرآن به سنت از رواياتي بهره گرفته‌اند كه نه با قرآن و عقل سازگار است و نه از وصف مورد اتفاق و قطعي و متواتر بودن برخوردار است. در اين پژوهش، كوشش شده نادرستي ديدگاه و روش آنها بيان شود.

The Quranic scholars is the name of a thinking movement which was formed by relying on the Islamic Community Unity and the motto of return to the Quran, in the second half of the 13th A.D. influenced by the reformist thoughts of Seid Jamal Asadabadi and Sheik Hadi Najm Abadi and by one of his students named Seid Asadullah Khraghani. This movement was continued by some others as Shariat Sanglaji, Yousef Shoar, Borghaee, Ghalamdaran and Husseini Tabatabaee. This group considered the Quran in the beliefs section as sufficient and having without the need to tradition and they also considered tradition as valid in only the rules section and the Quranic succinct expressions as explaining the verses. For accepting the Narratives (words by the Imams) such criteria as: its agreement with the Quran and the absolute wisdom, and frequency, and consensus among others over it are cited. However, it is specified with reference to their interpretative takeaways, that these criteria were not also respected by them and some of them had utilized some Narratives in interpreting the Quranic verses based on tradition which neither met the Quran and wisdom nor they ever enjoyed consensus and frequency. In this research, attempts have been made the inaccuracy of their perspectives to be elucidated.