تاملي در باب كارآمدي برهان معجزه در الهيات مسيحي با نگاهي به كاربرد آن در سنت اسلامي

A Reflection on Stability of the Reason of Miracle in Christian Theology with a View to Its Usage in Islamic Tradition

در علم كلام، از برهان معجزه در مواردي براي اثبات وجود خداوند بهره گرفته مي‌شود. اين مقاله با بررسي نسبت معجزات با براهين خداشناسي، درپي كشف ميزان كارآمدي و توفيق برهان معجزه در كلام اسلامي و الهيات مسيحي در زمينه اثبات وجود خداوند است. روشن ساختن اين مسيله، نه تنها كمك مي‌كند تا جايگاه واقعي برهان معجزه و مدلول آن را به‌درستي دريابيم و موقعيت دقيق استفاده از آن را درك كنيم، مفسر را نيز در تفسير و فهم مدلول واقعي برهان معجزه در تفسير آيات معجزه در قرآن كريم مدد مي‌رساند. در اين مقاله، ابتدا با رويكردي ديني به توصيف معجزه پردخته مي‌شود و آنگاه با مطالعه كتابخانه‌ايِ كاربرد برهان معجزه در ميان آثار متكلمان اسلامي و مسيحي، به تحليل نقادانه ميزان قوت و كارآيي اين برهان در مواردي كه از آن استفاده شده است، پرداخته خواهد شد.

Theologians in some cases use the proof of miracle to prove the existence of God. This paper, surveying the relation of miracles to the proofs of the field, has intended to find the degree of miracle proof`s validity for the existence of God in Islamic and Christian theology. The conclusion would not only lead to the clearness of the real place of the proof and its usage but also help commentators to understand real meaning of the verses in the field. In the paper, the nature of miracle is described in a religious approach at first and then, the usage of the proof of miracle in Muslim and Christian theologians` works is studied. Finally, the usability of the proof and degree of its validity have been critically studied.