قربانگاه هاي انساني توفت در بيت المقدس؛ بر اساس روايات عهد عتيق و منابع دوره اسلامي

Topheth Human Sacrifice Altars in Jerusalem According to Old Testament and Islamic Resources

توفت (در بيت المقدس كهن) كه در زمان كنعانيان مكاني مقدس به شمار مي رفته است، جايگاه قرباني هاي انساني براي نكوداشت بعل بوده است. پيشينه قرباني و آيين هاي آن نزد قوم يهود به زماني برمي گردد كه اسباط اسراييل سرزمين كنعان را در وادي اردن به رهبري يوشع (فو: 1426 ق. م) تصرف كردند. در اين قربانگاه ها نخستين زاده انساني و كودكان نرينه به آتش سپرده مي شد. ارمياي نبي نيز در سده 6 ق.م در مخالفت با اين آيين، منطقه توفت را «وادي قتل» نام نهاد. در منابع دوره اسلامي از اين محل به عنوان جايگاه محشر نام برده شده است. نگارنده در مقاله حاضر كوشيده است چگونگي راه يابي و رواج بعل پرستي نزد اسراييليان و قرباني نخستين زاده ها، به ويژه كودكان را كه به سبب نفوذ فرهنگ كنعانيان به وجود آمده بود، در دوره اي از تاريخ يهود بررسي و تحليل كند .

The Topheth (in Ancient Jerusalem), considered as a holly land in Canaanites period, it was the altar of human sacrifice in honor of Baal. The history of the ritual, human sacrifice and the ceremonies accompanied with, among Jewish people returns back to when the land of Canaan in Jordan Valley was occupied by the Israelite people leading by Joshua (ca.1426 B.C.). On these Altars the new born children especially males were consigned to fire! Jeremiah, the prophet in 6th century B.C., in opposition to this ritual called the Topheth region the Valley of Death. In Islamic sources this area has been mentioned as the place of doom. This article is to study the way this ritual, offering of first-born children especially of male children adopted by Jewish people, in specific time span of their history under the Canaanites influence.