بررسي اثر توسعه مالي بر كاهش فقر با تاكيد بر بخش بانكي؛ مطالعه موردي كشورهاي منتخب در حال توسعه

با توجه به اهميت كاهش فقر در كشورهاي در حال توسعه، اين مقاله به بررسي اثر توسعه مالي بر كاهش فقر با استفاده از روش داده هاي پنل نامتوازن براي 29 كشور در حال توسعه با درآمد متوسط به بالا بين سال هاي 2011-1990 پرداخته است. براي اين منظور با استفاده از ميانگين وزني سه شاخص توسعه مالي نسبت M2 به توليد ناخالص داخلي، نسبت بدهي بخش خصوصي به سيستم بانكي به توليد ناخالص داخلي و نسبت دارايي هاي بانك هاي سپرده پذير به توليد ناخالص داخلي، به محاسبه شاخص كلي توسعه مالي با استفاده از روش تجزيه به مولفه هاي اصلي با نرم افزار SAS پرداخته و اثر اين چهار شاخص توسعه مالي بر كاهش فقر به طور جداگانه با استفاده از نرم افزار Eviews برآورد شد. همچنين براي انتخاب الگوي مناسب از نرم افزار Stata استفاده شد. نتايج برآورد نشان مي دهد كه هر چهار شاخص توسعه مالي اثر مثبت و معني داري بر كاهش فقر در كشورهاي در حال توسعه منتخب داشته اند. به علاوه سرمايه گذاري مستقيم خارجي و درآمد سرانه نيز اثرات مثبت و معني داري را از خود نشان دادند. اما اثر درجه باز بودن اقتصاد با اثر منفي بركاهش فقر در مدل ظاهر شد.