بررسي نقش پيش التهابي رزيستين و پروتيين واكنشگر C (CRP) در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 : اثر فعاليت هاي ورزشي هوازي و مقاومتي

An Evaluation of the Proinflammatory Role of Resistin and C Reactive Protein (CRP) in Patients with Diabetes Type 2: Effect of Aerobic and Resistance Training

نقش زيست‌نشانگرهاي التهابي بيماري‌هاي قلبي-عروقي در افراد ديابتي در پي اجراي تمرينات ورزشي نامشخص است، ازاين‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش پيش‌التهابي رزيستين و CRP به‌دنبال اجراي تمرينات هوازي و مقاومتي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بود. 40 نفر از زنان مبتلا به ديابت نوع 2، به‌طور تصادفي در گروه‌هاي تمرين هوازي (14 نفر)، مقاومتي (13 نفر) و كنترل (13 نفر) قرار گرفتند. گروه هوازي (تمرين هوازي را هر جلسه 50 -20 دقيقه، با شدت 70-50 درصد حداكثر ضربان قلب)، گروه مقاومتي (تمرين مقاومتي را در 3 مرحله10 تكراري، با شدت 60-40 درصد يك تكرار بيشينه) سه جلسه در هفته و به مدت دوازده هفته انجام دادند. گروه كنترل طي اين مدت بدون تمرين بود. نمونه‌هاي خوني به‌منظور بررسي متغيرهاي مورد مطالعه در مراحل پيش و پس‌آزمون جمع‌آوري شدند. تحليل آماري نتايج با نرم‌افزار spss صورت گرفت. با توجه به نتايج، رزيستين و CRP در دو گروه تمريني به‌ترتيب افزايش و كاهش، وزن، BMI، درصد چربي بدن، نسبت دور كمر به باسن تنها در گروه هوازي، مقاومت انسوليني تنها در گروه مقاومتي و مقادير گلوكز، هموگلوبين گليكوزيله در هر دو گروه تمريني كاهش يافتند (05/0P?). رزيستين تنها با CRP در پس‌آزمون گروه مقاومتي رابطه معكوس معناداري داشت (05/0P?). با توجه يافته‌ها به‌نظر نمي‌رسد رزيستين موجب مقاومت انسوليني و عامل پيشگويي‌كننده بيماري‌هاي قلبي- عروقي باشد.

The role of inflammatory biomarkers of cardiovascular diseases in people with diabetes is unknown after training. So, the aim of the present study was to examine the proinflammatory role of resistin and CRP after aerobic and resistance training in patients with diabetes type 2. 40 women with diabetes type 2 were randomly assigned to aerobic training (n=14), resistance training (n=13) and control (n=13) groups. Aerobic group performed aerobic training for 20-50 minutes per session at 50-70% of maximum heart rate while the resistance group received resistance training in 3 sets of 10 repetitions with 40-60% of a repetition maximum for 12 weeks, 3 sessions a week. The control group was sedentary during this period. Blood samples were collected to examine the variables in pretest and posttest. Statistical data analysis was performed using SPSS software. According to the results, resistin and CRP increased and decreased respectively in the two training groups; weight, BMI, %Body fat and waist to hip ratio decreased only in aerobic group; insulin resistance decreased only in resistance group; glucose and glycated hemoglobin decreased in both training groups (P?0.05). There was a significant inverse relationship between resistin and CRP in posttest of resistance group (P?0.05). Due to results, it does not seem that resistin caused insulin resistance and was a predictive factor for cardiovascular diseases.